تحلیل محیط سیاسی و اقتصادی کشور هند

سیاست و اقتصاد هند

در این بخش از سایت به مطالعه و بررسی محیط سیاسی و اقتصادی کشور هند می پردازیم.
با ما همراه باشید.

محیط اقتصادی هند

اقتصاد هند چهارمین اقتصاد بزرگ جهان است . هند با رشد اقتصادی متوسط ۸ درصد طی ۸ سال گذشته به یک قدرت اقتصادی تبدیل شده است . این میزان رشد نزدیک به رشد اقتصادی کشور همسایه آن چین است . بر اساس برابری قدرت خرید ، اقتصاد هند اکنون چهارمین اقتصاد بزرگ جهان به شمار می آید . میلیون ها تن هنور در فقر شدید زندگی می کنند و درآمد سرانه ۷۲۰ دلار آمریکا در سال است . مشکلات زیربنایی نیز در هند ادامه دارد.

اگرچه هنوز بیش از ۳۴٪ جمعیت هند کمتر از یک دلار در روز درآمد دارند ( رتبه ۲۲ دنیا ) و حدود ۸۰٪ مردم با کمتر از دو دلار در روز زندگی می کنند ، ( رتبه ۱۶دنیا ) و بیش از۳۰۰میلیون نفر در زیر خط فقر زندگی می کنند ، اما پیشرفت های اقتصادی عظیم این کشور در چند سال اخیر رشد اقتصادی هند را به رقم ۸٪ رسانده و کارشناسان پیش بینی می کنند ، در سال های آینده هند به رشد اقتصادی ۱۰٪ در سال نیز نائل شود .

اگر روزی ، نام هند فقر و تنگدستی را به یاد می آورد ، اکنون پیشرفت های اقتصادی و رنسانس علمی این کشور توجه همگان را به خود جلب کرده است . مدت هاست که سرمایه گذاری های عظیم خارجی در این کشور امری عادی به شمار می آید و فروش کالا های هندی در بازارهای جهان به شدت افزایش یافته است .

کارشناسان سرآغاز پیشرفت های اقتصادی هند را سال ۱۹۹۱ می دانند . در این سال مانموهان سینگ وزیر دارایی هند ، برنامه هایی را برای خروج کشور از اقتصاد برنامه ریزی شده به تصویب رساند و به تدریج به اجرا درآورد . از آن زمان به بعد به تدریج قوانین مالیاتیِ دست و پاگیر لغو شدند ، قوانین صادرات و واردات کشور تعدیل شدند ، امکان سرمایه گذاری خارجی فراهم آمد و امنیت سرمایه های داخلی تأمین شد .

مانموهان سینگ اکنون نخست وزیر هند است و توسعه طرح هایی را که خود شروع کرده ، ادامه می دهد . تحلیل گران اقتصادی پیش بینی می کنند هند تا سال ۲۰۲۰ میلادی پس از آمریکا و چین سومین کشور صنعتی جهان باشد و درآمد سرانه کشور به ۵۰۰۰ دلار یعنی دوبرابر میزان فعلی برسد .

اقتصاد هند ، اقتصادی متنوع است و کشاورزی ، صنایع دستی ، نساجی ، صنعت و گستره وسیعی از خدمات را در بر می گیرد . اگر چه هنوز دوسوم نیروی کار هند ، درآمد خود را به طور مستقیم یا غیر مستقیم از بخش کشاورزی بدست می آورند ، نقش بخش خدمات در اقتصاد هند اهمیت روزافزونی به خود گرفته است . آغاز عصر دیجیتال و خیل فراوان جمعیت تحصیلکرده و مسلط به زبان انگلیسی در هند ، به تدریج اقتصاد این کشور را برای آندسته از شرکت های بین المللی که خدمات به مشتریان و پشتیبانی فنی خود را برونسپاری می کنند به یک مقصد مهم تبدیل کرده است . هند یکی از مهم ترین صادرکنندگان نیروی کار متخصص در زمینه های خدمات مالی و نرم افزاری و مهندسی نرم افزار است .

هند عمدتاً در طی دوران استقلالش ، رویکردی سوسیالیستی نسبت به اقتصاد درپیش گرفته و بر مشارکت بخش خصوصی ، بازرگانی خارجی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی نظارتهای دولتی سختگیرانه ای را اعمال می کرد . با این حال در اوایل دهه نود ، هند با درپیش گرفتن رویکرد اصلاحات اقتصادی و کاهش کنترل دولت بر تجارت و سرمایه گذاری خارجی ، به تدریج بازار خود را باز کرد . خصوصی سازی صنایع دولتی و آزاد کردن برخی بخش ها به نفع مناع بخش خصوصی و خارجی ، در میان بحث و جدل های سیاسی به کندی پیش رفته است .

هند در حال حاضر با مسئله آغاز رشد جمعیت و چالش کاستن از نابرابری اقتصادی و اجتماعی رو به روست . اگرچه از آغاز استقلال ، میزان فقر عمدتاً به خاطر انقلاب سبز و انجام اصلاحات اقتصادی کاهش چشم گیری یافته است ، اما هم چنان به عنوان یک معضل جدی پا برجاست .

بخش های اقتصادی کشور هند

محصولات عمده معدنی

سنگ های قیمتی ، ساختمانی ، سنگ آهن ، نفت خام و گاز ، فسفات ، کرونیوم ، آلومینیوم ، بوکسیت

در ادامه، برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با سنگ های قیمتی ، مقاله هر آنچه که یک خریدار خارجی در خصوص سنگ های قیمتی ایران ممکن است بداند را مطالعه نمایید.

محصولات عمده کشاورزی

برنج ، گندم ، دانه های روغنی ، پنبه ، کنف ، چای ، نیشکر ، عدس ، سیب زمینی ، پیاز ، محصولات لبنی ، ماهی ، مرغ

محصولات عمده صنعتی

منسوجات ، محصولات شیمیایی ، فرآورده های غذایی ، فولاد ، لوازم تجهیزات حمل و نقل، سیمان ، ماشین آلات و سخت افزار ، دارو

اقلام عمده وارداتی

جهان : سوخت های معدنی ، روغن های معدنی و محصولات تقطیر آن ها ، مروارید طبیعی یا کشت شده ، سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی ، فلزات گرانبها ، ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی و قطعات آن ؛ ضبط و پخش کننده های صوتی ، تلویزیون ، ماشین آلات ، وسایل مکانیکی ، راکتورهای هسته ای ، دیگ های بخار ؛ قطعات آن ، مواد شیمیایی آلی ، پلاستیک و محصولات آن ، چربی ها و روغن های گیاهی و حیوانی ، آهن و فولاد ، دستگاه های عکس ، نوری ، پزشکی و دیگر دستگاه ها ، سنگ معدن

ایران : متانول ، کود اوره حتی به صورت محلول در آب ، گاز آمونیاک ، قیر نفت ، تولوئن ، خرما ، پروپان ، پلی وینیل ، استوانه فولادی برای ساخت کلاپل ، مغز پسته ، پسته فرآوری شده

اقلام عمده صادراتی

جهان : سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی ، فلزات گرانبها ، سوخت های معدنی ، روغن های معدنی و محصولات تقطیر آن ها ، ماشین آلات ، وسایل مکانیکی ، راکتورهای هسته ای ، دیگ های بخار؛ قطعات آن ، وسایل نقلیه غیر از قطار راه آهن یا تراموا ، و قطعات و لوازم جانبی آنها ، مواد شیمیایی آلی ، محصولات دارویی ، آهن و فولاد ، محصولات پوشاک و لوازم جانبی بدون knitted بافندگی ، ماشین آلات و تجهیزات الکتریکی و قطعات آن ؛ ضبط و پخش کننده های صوتی ، تلویزیون ، محصولات پوشاک و لوازم جانبی ، بافتنی یا قلاب دوزی .

ایران : برنج ، چای سیاه ، کنجاله سویا ، الکترود گرافیکی ، اکسید آلومینیوم ، کاغذ چاپ و تحریر ، فروسیلیکومنگنز ، قرص سوپکسول ، الیاف آکریلیک ، زردچوبه ، الیاف ویسکوز ، ورق فولادی گرم نورد شده ممزوج ، کنجد ، موز سبز ، داروهای انسانی ، واکسن سه گانه .

شاخص های اقتصادی در سال 2018

————-    سیاست و اقتصاد هند    ————-

محیط سیاسی هند

حکومت هند را بزرگترین دموکراسی جهان می نامند . استقلال هند ( که در آن هنگام پاکستان ، بنگلادش و نپال را هم دربر می گرفت ) در ۱۵ اوت ۱۹۴۷ ( برابر ۲۳ مرداد ۱۳۲۶ ) اعلام شد . جواهر لعل نهرو که « پاندیت » به معنی « معلم » خوانده می شد و یکی از بزرگ ترین رهبران جنبش استقلال هند از کنگره ملی هند بود به عنوان اولین نخست وزیر هند انتخاب شد .

قانون اساسی هند در سال ۱۹۴۹ به تصویب رسید و از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ به اجرا درآمد که از آن هنگام تاکنون بدون تغییر اساسی با موفقیت اجرا شده است . این قانون به دولت های ایالتی اختیارات گسترده ای اعطا کرده است . در نظام سیاسی هند ، نخست وزیر بالاترین مقام اجرایی کشور است و رئیس جمهور مقامی تشریفاتی است که معمولاً از میان چهره های دارای محبوبیت گسترده در سراسر کشور انتخاب می شود .

حزبی که اکثریت آرا را در انتخابات به دست آورد ، نخست وزیر را تعیین می کند و با احزاب ائتلافی هیئت دولت را تشکیل می دهد . رئیس جمهور از جمعبندی آراء نمایندگان مجالس مرکزی و ایالتی از میان کاندیداهای احزاب تعیین می گردد . کمیسیون انتخابات این کشور یک نهاد مستقل دولتی است که اختیار کامل در تشخیص شرایط برگزاری و نظارت کامل بر برگزاری انتخابات را دارد . حداقل سن قانونی رای دهندگان ۱۸ سال است .

قوه مقننه هند دربرگیرنده دو مجلس با نام های لوک سابا ( مجلس عوام ) و راجیاسابا ( مجلس سنا ) ست . نمایندگان راجیا سابا ۲۵۰ نفرند که ۱۲ تن را رئیس جمهور و بقیه را نمایندگان مجالس ایالتی برمی گزیند . سناتورها باید در زمینه ادبیات ، علم ، هنر و مسائل اجتماعی متخصص باشند . همچنین ریاست جلسات این مجلس با معاون رئیس جمهور است . لوک سابا ۵۴۵ نماینده دارد که ۵۳۰ تن با رأی مستقیم شهروندان و ۱۳ تن از ۷ فرمانداری کل انتخاب می شوند ، ۲ نفر را نیز رئیس جمهور از میان بریتانیایی های هندی تبار برمی گزیند . نخست وزیر از سوی حزب حاکم در مجلس لوک سابا معرفی می شود .

اولین انتخابات سراسری هند در ۱۹۵۲ برگزارشد . از آن زمان تا سال ۱۹۶۷ کنگره ملی هند پیوسته بیش از ۷۳٪ کرسی های لوک سابا را در اختیار داشت ، اما پس از آن احزاب دیگر به ویژه حزب ناسیونالیست بهاراتیا جاناتا و احزاب ایالتی رشد چشمگیری را در محبوبیت خود شاهد بوده اند .

تنها یک بار وقفه ای در روند دمکراسی این کشور ایجاد شد . آن هم در اواخر دهه ۱۹۷۰ بود که درگیری های داخلی منجر به اعلام حالت فوق العاده از سوی ایندیرا گاندی و در نهایت سرنگونی دولت وی توسط ارتش هند شد . گفتنی است یکی از مهم ترین عوامل نارضایتی از ایندیرا گاندی برنامه های او برای ترویج تنظیم خانواده به منظور کاهش رشد سرسام آور جمعیت بود .

————-    سیاست و اقتصاد هند    ————-

بررسی ساختار سیاسی هند

————-    سیاست و اقتصاد هند    ————-

روابط هند و ایران