در زمانی که کالایی از یک کشور به کشور دیگر وارد می گردد واردات کالا نامیده می شود و زمانی این اتفاق خواهد افتاد که تولید آن مقرون به صرفه نبوده و یا منابع و امکان تولید آن در آن کشور وجود ندارد . 

 اقلیم یک کشور و شرایط منابع طبیعی و آب و هوایی یک کشور و هزینه های تولیدی و نیروی انسانی از عوامل عدم تولید یک محصول و واردات آن می باشد . یکی دیگر از این عوامل می توانیم به سطح تکنولوژی و دانش فنی وهمچنین ماشین آلات و مواد اولیه تولیدی اشاره کنیم که بیشتر کشورها از جمله چین و آلمان با  استفاده از مکانیزم های خاص از نمونه برداری و مهندسی معکوس محصولات و کالاهای خود جلوگیری نموده و موجبات واردات این کالاها را در کشورهای دیگر ایجاد می نمایند . 

واردات کالا یکی  از مهمترین بخش های تجارت هر کشور می باشد و سیاست های دولتی جهت تنظیم بازار و ساختار تولیدی و مصرفی با اعمال تعرفه بر محصولات وارداتی این شرایط را مدیریت می نمایند . بیشتر واردات ایران از کشورهای چین، امارات، کره، ترکیه و آلمان  می باشد و در سالهای اخیر با توجه به ممنوعیت های وارداتی کالاهای مصرفی و کالاهایی که در ایران تولید می شوند بیشتر مواد اولیه و ماشین آلات صنعتی وارد می گردد .   

باید دقت کرد که محصولات وارداتی، شامل کالاهای غیراستاندارد نشوند. زیرا ممکن است کالاهایی با قیمت پایین ارائه شوند که کیفیت خوبی نداشته و یا استاندارد لازم را نداشته باشند. برای وارد کردن کالاهای صنعتی باید از خدمات پس از فروش آن مطمئن شد. در این زمینه باید دلایل ایجاد قیمت پایین برای کالاهای وارداتی بررسی شود و از نمایندگان و تولید کنندگان معتبر که توسط تولید کنندگان اصلی معرفی می‌شوند محصولات، خریداری شود.