صنعت مراقبت سلامت در کشورهای عضو آسه آن

صنعت مراقبت سلامت در کشورهای عضو آسه آن

 سلامت یکی از زمینه های مهم همکاری های اقتصادی و اجتماعی در کشورهای عضو آسه آن است. این صنعت سلامت شامل ارائه مراقبت های پزشکی (درمان، پیشگیری و تسکین)،داروسازی، فناوری و تجهیزات پزشکی، بیمه سلامت، مراکز تحقیق و توسعه و موسسات آموزشی است.

به طور سنتی، مسئولیت ارائه خدمات مراقبت سلامت در کشورهای آسه آن بر عهده بخش دولتی بوده است. با توجه به محدود بودن بودجه، افزایش و تغییرات جمعیتی، بخش دولتی با چالش های قابل توجهی در برآوردن تقاضای فعلی و آینده منطقه مواجه است. در این زمینه، بخش خصوصی از جمل شرکت های مراقبت های سلامت خارجی می توانند تکمیل کننده تلاش های بخش دولتی در ارائه این خدمات باشند.

این گزارش تنها بر سرمایه گذاری بخش خصوصی، -به خصوص سرمایه گذاری مستقیم خارجی( FDI ) و شرکت های خارجی – در صنعت مراقبت های سلامت در کشورهای آسه آن تمرکز دارد و به بررسی مسائل مربوط به بخش سلامت دولتی یا سرمایه گذاری بخش دولتی در صنعت مراقبت های سلامت نمی پردازد.

 

هزینه مراقبت های سلامت در اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا ( آسه آن )حدود ۴ درصد تولید ناخالص داخلی منطقه است که بسیار کمتر از میانگین جهانی (۱۰درصد) است.

 

در سال ۲۰۱۶، هزینه مراقبت های سلامت آسه آن، ۹۹ میلیارد دلار بوده که معادل ۱.۳درصد کل هزینه های مراقبت های سلامت جهان در آن سال است. سرانه هزینه سلامت در این منطقه در سال ۲۰۱۰ حدود ۱۱۳دلار بوده است. انتظار می رود تا سال ۲۰۲۵ سرانه هزینه مراقبت های سلامت آسه آن، ۳.۲ برابر شود و به ۳۶۵ دلار برسد.

پیشبینی می شود مخارج مراقبت های سلامت در این منطقه نیز به رقم حداقل ۲۶۹ میلیارد دلار برسد. با این حال، بازار ارائه مراقبت های سلامت همچنان به طور قابل توجهی نفوذ و عرضه پایینی خواهد داشت؛ این در حالی است که در این بازار تقاضا رو به افزایش بوده و بنابراین کشورهای منطقه با تقاضای قابل توجه و چالش عرضه رو به رو خواهند شد.

در سال ۲۰۱۶، متوسط .هزینه مراقبت های. سلامت آسه آن به .عنوان درصدی. از تولید ناخالص .داخلی در .سطح ۴ درصد باقی .مانده. که نسبت. به میانگین .جهانی (۱۰درصد)، کشورهای. توسعه یافته (۹درصد در. استرالیا و ۱۷درصد در ایالات. متحده آمریکا) و کشورهای .در حال توسعه .شرق آسیا .و اقیانوسیه،کمتر .است.

صنعت مراقبت سلامت

گردشگری پزشکی

گردشگری پزشکی در این گزارش مربوط به افرادی می شود که به منظور درمان یا مراقبت سلامت به کشورهای آسه آن سفر می کنند. سه عضو آسه آن (مالزی، سنگاپور و تایلند) مهم ترین نقاط جهان برای جذب گردشگر پزشکی هستند. این کشورها شاهد رشد گردشگری پزشکی بوده اندکه این امر ویژگی خاصی را به چشم انداز مراقبت های پزشکی آن ها می افزاید.

صنعت مراقبت سلامت

مزایایی همچون پایین بودن هزینه، تجهیزات مقرون به صرفه و با کیفیت مراقبت های سلامت و ارزش های گردشگری عوامل کلیدی در رشد این بخش به شمار می روند.

رشد خدمات و سرمایه گذاری مراقبت سلامت بخش خصوصی

سرمایه گذاری بخش خصوصی یک مشخصه کلیدی است و در میان تمامی بخش های مراقبت سلامت در آسه آن قابل توجه است. در برخی بخش ها، مانند بیمارستان ها و داروسازی ها، نقش بخش خصوصی در حال پررنگ شدن است. بخش خصوصی. در این حوزه ها. در حال سرمایه گذاری .بوده و بیمارستان هایی. را در سراسر. آسه آن در. سطوح مختلف. ساخته است.

در برخی از کشورهای عضو، بیمارستان های خصوصی بیش از ۵۰ درصد تمامی بیمارستان ها یا بیش از ۲۰ درصد تخت های بیمارستانی را شامل می شود؛ این در حالی است که در سایر آن ها، از جمله جمهوری دموکراتیک لائوس، میانمار و ویتنام، مشارکت بخش خصوصی به نسبت سایر پایین بوده اما روند افزایشی دارد.

صنعت مراقبت سلامت

پوشش جهانی مراقبت سلامت

کشورهای عضو آسه آن در حال اجرای برنامه های مراقبت سلامت همگانی برای شهروندان خود هستند.

 

مثال

اندونزی یک برنامه بیمه سلامت ملی ۳ در سال ۲۰۱۴ اجرا کرده است؛ تا قبل از اجرای این برنامه، بیش از ۱۲۵میلیون نفر (بیش از نیمی از جمعیت) دسترسی به پوشش خدمات سلامت و درمانی دولتی یا خصوصی نداشتند. در سال ۲۰۱۷،۷۶ درصد جمعیت اندونزی تحت پوشش بیمه مراقبت سلامت ملی قرار گرفته اند. لائوس و کامبوج تا حدودی مراقبت های سلامت همگانی را اجرا کرده اند و به ترتیب ۱۲درصد و ۱۷درصد از جمعیتشان را تحت پوشش قرار داده اند.

 

شاخص پوشش جهانی خدمات سلامت به لحاظ پوشش خدمات بسیار ضروری در کشورهای منطقه آسه آن به طور قابل توجهی با یکدیگر متفاوت است.

 

مثال

این شاخص در سنگاپور و دارالسلام بالای ۸۰ درصد و در اندونزی و لائوس حدود ۵۰ درصد است.

 

صنعت مراقبت سلامت

پوشش جهانی خدمات سلامت بدین معناست که تمام افراد و جوامع بتوانند از انواع خدمات سلامت مورد نیاز آن ها از جمله خدمات درمانی، پیشگیرانه و تسکینی بهره مند شوند. شایان ذکر است شاخص دیگری هم تحت عنوان پوشش جهانی سلامت وجود دارد که شاخص جهانی خدمات سلامت یکی از نماگرهای آن است.

میانمار در حال پیاده سازی « چشم انداز سلامت میانمار ۲۰۳۰۵ » به عنوان گامی در مسیر پوشش همگانی سلامت است. تایلند؛ بیمه سلامت ملی موفقی دارد که تمامی شهروندان را تحت پوشش قرار می دهد. در سال ۲۰۱۷، قریب به ۱۰۰درصد جمعیت تایلند تحت پوشش مراقبت سلامت بوده اند.

وزارت بهداشت سنگاپور نیز به منظور ارائه مراقبت های سلامت اولیه بیشتر و خدمات بیمارستانی، مراقبت های میان مدت و طولانی مدت و برنامه های تامین مالی مراقبت های سلامت، به توسعه و نوآوری در صنعت مراقبت های سلامت ادامه می دهد تا اطمینان یابد که همه شهروندان به مراقبت های سلامت دسترسی دارند.

سرمایه گذاری مستقیم خارجی در صنعت مراقبت های سلامت

سرمایه گذاری. مستقیم خارجی. در آسه آن .سهم کوچکی .از کل سرمایه گذاری. مستقیم خارجی. جهان را در .بر می گیرد؛ با این .حال، روند. افزایشی. را در پیش گرفته .است. پروژه های سرمایه گذاری .جدید یا « گرینفیلد – حوزه های. سبز » در این منطقه .طی ۱۰سال. اخیر ۴۳ درصد افزایش. یافته و از متوسط. سالانه ۱.۴میلیارد دلار در .سال های ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۳ به ۲ میلیار دلار در. سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۸ رسیده. است.

در مقایسه با سایر مناطق در حال توسعه (مانند آمریکای لاتین و دریای کارائیب)، آسه آن شاهد سرمایه گذاری گرینفیلد بیشتری در حوزه سلامت است.

صنعت مراقبت سلامت

سرمایه گذاری خطرپذیر ( VC ) در مراقبت های سلامت

طی سال های. اخیر این منطقه. مورد توجه. بیشتری از سوی. بنگاه های سرمایه گذاری .خطرپذیر قرار گرفته. است. بنگاه های VC، آسه آن را به عنوان مرکزی برای استارت آپ های مراقبت های سلامت شناسایی کرده اند. سرمایه گذاری .آن ها در مراقبت های. سلامت در .حال افزایش بوده .و بیشتر قراردادها .در بیمارستان ها و داروسازی ها .انجام شده .است.

عمده. بودجه این معاملات. از کل سرمایه گذاری های. بنگاه های VC آسه آن یا بنگاه های. که در این .منطقه، بخصوص در سنگاپور. مستقر هستند، صورت .گرفته است.

صنعت مراقبت سلامت

۵۰ شرکت چند ملیتی داروسازی بزرگ

از میان ۱۰۰شرکت بزرگ داروسازی در جهان، ۷۹مورد آن ها در آسه آن حضور دارند. اکثر ۵۰ شرکت عمده جهان در چندین کشور عضو آسه آن فعالیت می کنند. سنگاپور بیشترین تعداد این شرکت ها را دارا است و پس از آن تایلند و مالزی قرار دارند. این ۵۰شرکت. به دلیل حق. ثبت اختراع و .مزایای مالکیتی، عمدتاً از .کشورهای توسعه. یافته بوده اند.

شرکت های. چندملیتی داروسازی. اروپایی سهم .عمده را در .میان این ۵۰ شرکت .برتر به خود. اختصاص داده اند. و پس از آن .شرکت های. چند ملیتی .ایالات متحده آمریکا و .ژاپن قرار .دارند.

صنعت مراقبت سلامت

بسیاری از این ۵۰ شرکت برتر زیرمجموعه های متعدد با کارکردهای مختلفی را در کشور مقصد تاسیس کرده و بیشتر آن ها حداقل یک شرکت زیر مجموعه فروش و توزیع در یک کشور میزبان دارند. برخی از این شرکت ها فعالیت های تولیدی، تحقیقاتی و فعالیت های پشتیبان در بعضی کشورهای عضو آسه آن دارند.

همچنین ۵۰ شرکت برتر، در زمینه داروسازی، شرکت های زیرمجموعه ای دارند که از آن ها به عنوان هاب برای صادرات به سایر کشورها استفاده می کنند.

صنعت مراقبت سلامت

محیط سرمایه گذاری در مراقبت سلامت و سیاستگذاری های آسه آن

مشارکت و توسعه منطقه ای در میان کشورهای عضو آسه آن در بهبود محیط سرمایه گذاری این منطقه تاثیر به سزایی داشته است. شرکت های .چندملیتی و .شرکت هایی که. در صنعت مراقبت های .سلامت در منطقه .فعالیت می کنند، نیاز به ارزیابی. چشم انداز .خدمات مراقبت .سلامت که به .طور مداوم با .توسعه ملی و .اجرای سیاست های. مربوط به مراقبت .سلامت منطقه .در حال شکل .گرفتن است، دارند.

با توجه به اینکه کشورهای آسه آن تحت « طرح جامعه اقتصادی آسه آن ۲۰۲۵۸ » قصد یکپارچه سازی دارند، ذینفعان باید محیط سرمایه گذاری بخش مراقبت سلامت را زیر نظر داشته باشند. تا سال ۲۰۲۵، انتظار می رود جامعه واحد اقتصادی آسه آن تنها بازار ۴.۷ تریلیون دلاری با دارا بودن جمعیت حدود ۷۰۰ میلیون نفر باشد.

خدمات مراقبت سلامت در میان کشورهای عضو آسه آن بسیار متفاوت است. یک مشخصه اصلی آن این است که با توجه به بودجه دولتی محدود، جمعیت رو به رشد، تغییرات جمعیتی و افزایش شیوع بیماری های غیر واگیردار، ارائه خدمات مراقبت سلامت به عنوان یک چالش اساسی باقی مانده است. برخی از کشورهای عضو آسه آن تجهیزات قدیمی و ناکار آمدی دارند.

با توجه به کمبود امکانات و تجهیزات با کیفیت، بیماران در کشورهای عضو آسه آن مانند اندونزی، کامبوج، لائوس، میانمار و ویتنام برای خدمات پزشکی به کشورهای همسایه مسافرت می کنند. تمامی کشورهای عضو آسه آن برای پوشش همگانی سلامت برنامه هایی دارند. تا سال ۲۰۳۰، انتظار می رود شهروندان تمامی کشورهای عضو آسه آن به مراقبت های سلامت دسترسی داشته باشند.

پیشرفت در مسیر پوشش همگانی سلامت در سال ۲۰۱۸ در هر کشور به طور قابل توجهی متفاوت است. برخی از آن ها پیش از این، بیش از ۸۰ درصد پوشش (شاخص UHC) را کسب کرده اند؛ در حالی که سایر آن ها مانند لائوس، نرخ پوشش پایین تری دارند. برخی از کشورهای .عضو به عنوان. مقاصد اصلی. گردشگری جهان .و منطقه (از جمله مالزی، فیلیپین، سنگاپور .و تایلند) ظاهر .شده اند.

آن ها فهرست .بیمارستان هایی که. توسط کمیسیون .مشترک بین المللی .به تصویب رسیده را. بیشتر کرده اند؛ بدین معنی. که به یک سطح .معینی از استاندارد. بین المللی مراقبت. سلامت رسیده اند و. اکوسیستم .مراقبت های سلامت. پیشرفته تری. دارند. در برخی. موارد، حمایت نهادی .شدید و سیاست های .هدفمند در .زمینه ترویج .گردشگری .سلامت، نقش مهمی در .موفقیت این کشورها .در جذب گردشگران .پزشکی داشته است.

برخی کشورها، مانند ویتنام، تعداد فزاینده ای از بیماران را در کشورهای همسایه جذب می کنند. مخارج مراقبت های سلامت در منطقه در مقایسه با کشورهای OECD نسبتاً پایین تر بوده که نشان از هزینه و سرمایه گذاری بیشتر برای توسعه و ارتقا در صنعت مراقبت های سلامت دارد. سطح مشارکت بخش خصوصی در این صنعت، در بین کشورها متفاوت است.

در برخی از آن ها، مشارکت پایین و حدود ۱۵درصد است، این در حالی است که در سایر آن ها بخش خصوصی بیش از ۵۰ درصد احداث بیمارستان یا تخت های بیمارستان در کشور را به خود اختصاص داده است. کمبود منابع انسانی کافی (پزشکان، پرستاران و سایر ارائه دهندگان مراقبت های سلامت واجد شرایط) و فناوری پزشکی از چالش های اصلی توسعه صنعت مراقبت سلامت در منطقه است.

تمامی کشورهای عضو آسه آن متوجه نقش مهم بخش خصوصی در مراقبت های سلامت شده اند. به منظور توسعه مراقبت های سلامت، مشارکت بخش خصوصی و دولتی (۹PPP ) به منظور حمایت از توسعه مراقبت های سلامت مورد توجه قرار می گیرد. کشورهای عضو، سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت سلامت، مانند احداث بیمارستان ها و ساخت داروسازی ها و تجهیزات پزشکی را ترویج می دهند.

در برخی از زیرمجموعه های .مراقبت .سلامت، مانند .بیمارستان ها (در برخی از کشورهای .عضو که کمتر .از ۵۰ تخت دارند) و تولید. داروهای گیاهی .سنتی، مجوزی برای ورود .سرمایه گذاری خارجی .به این حوزه ها .داده نشده است. در اکثر .کشورهای عضو آسه آن .واردات محصولات. دارویی و تجهیزات. پزشکی نسبت. به صادرات بیشتر است. و بسیاری از آن ها .به تشویق توسعه .ظرفیت داخلی و صنعت. می پردازند که از جمله آن می توان به تولید داروسازی برای بازارهای محلی و صادرات اشاره کرد.

برخی از کشورهای عضو به طور فعال، سرمایه گذاری بخش خصوصی در بخش های پیشرفته تر مراقبت سلامت مانند زیست پزشکی، علوم زندگی و تحقیق و توسعه را ترویج می دهند.

بسیاری. از کشورهای. عضو این .منطقه، طی سال های. اخیر صنعت .مراقبت سلامت .خود را برای. ورود سرمایه گذاری. مستقیم خارجی .بازتر کرده اند .و مجوز مالکیت کاملا خارجی .در بیمارستان ها. و سایر زیربخش های. مراقبت سلامت .مانند تولید .داروسازی ها و. تجهیزات پزشکی را داده اند. با این .وجود، این .عملیات باید .از شرایط معینی مانند آستانه سرمایه گذاری ۱۰ که محدوده ای را برای ورود سرمایه گذار خارجی مشخص کرده، پیروی کنند.

مشوق های سرمایه گذاری برای پروژه های مراقبت سلامت که عموماً شامل معافیت موقت مالیاتی ۱۱و معافیت از حقوق ورودی تجهیزات می شود، ارائه شده اند. پروژه های سرمایه گذاری مراقبت سلامت واقع در مناطق ویژه اقتصادی نیز مشوق های سرمایه گذاری بیشتری دریافت می کنند.

در ادامه، وضعیت خدمات مراقبت سلامت و سرمایه گذاری در برخی کشورهای عضو آسه آن مورد بررسی قرار می گیرد

اندونزی

صنعت مراقبت سلامتهزینه سلامت دولتی در این کشور در حال افزایش بوده و جمعیت آن نیز در حال پیرتر شدن است. سرانه .هزینه سلامت. دولتی از ۶۳ دلار در .سال ۲۰۱۰ به ۱۶۲دلار .در سال ۲۰۱۶ افزایش. یافته است. هزینه .مراقبت سلامت. واقعی .انجام شده ۱۲ از ۵۷ درصد .کل هزینه سلامت .در سال ۲۰۱۰ به ۳۷ درصد .در سال ۲۰۱۶ کاهش. یافته که حاکی. از افزایش ارائه .تجهیزات مراقبت های. سلامت دولتی. به مردم است.

سیستم مراقبت سلامت .این کشور در سال ۲۰۱۸ با چالش هایی رو به رو بوده است. اگرچه هزینه های دولتی افزایش یافته، اما خدمات مراقبت سلامت همچنان به طور برابر و کافی توزیع نمی شود. کمبود نیروی کار ماهر نیز توسعه صنعت مراقبت سلامت را محدودکرده است. برای پوشش بیشتر جمعیت، از جمله مناطق دور افتاده، نیاز به اصلاحات به خصوص در استفاده از فناوری دیجیتال یا فناوری پزشکی جدید (مانند دورپزشکی یا تله مدیسین و سلامت الکترونیکی) وجود دارد.

سایر اصلاحات .نیز می تواند راه های .خلاقانه بیشتری. را برای مقابله .با چالش های .توزیع نیروی کار .در بخش سلامت معرفی کند: مانند. قرارداد با دولت .محلی و مقابله با .پیامدهای رفع محدودیت .در جابه جایی. آزاد نیروی کار بخش سلامت در بین کشورهای آسه آن.

نقش بخش خصوصی

در اندونزی بیمارستان های خصوصی ۴۷ درصد تخت های بیمارستانی و ۶۴ درصد بیمارستان ها در سال ۲۰۱۷ را به خود اختصاص داده اند. اگرچه با در نظر گرفتن مراکز درمانی دولتی با تجهیزات تخت ها، بخش خصوصی ۴۱ درصد تخت های بیمارستانی در کشور را در اختیار دارد.

برنامه سلامت

اندونزی برنامه خود برای پوشش همگانی سلامت را در سال ۲۰۱۴ آغاز و در سال ۲۰۱۹ دولت تلاش کرده تا کل جمعیت کشور را تحت پوشش قرار دهد.

با این حال، در سال ۲۰۱۸ تنها حدود ۷۶ درصد از جمعیت کشور تحت بیمه سلامت ملی قرار داشته اند. با محدودیت های طرف عرضه بخش دولتی، هدف دولت جهت پوشش همگانی توانست فرصت هایی را برای همکاری بین بخش خصوصی و دولتی فراهم کند.

سیاست تشوق سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت های سلامت

به طور کلی، اندونزی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت های سلامت را تشویق می کند، اما هنوز زیرمجموعه هایی هستند که سرمایه گذاری خارجی در آن ها فعالیتی ندارد. سرمایه گذاری خارجی در کلینیک های پزشکی، کلینیک های زایمان، کلینیک های تخصصی و کلینیک های دندانپزشکی مجاز نیست.

با این حال، مجوز سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بیمارستان های بزرگ (با بیش از ۲۰۰تخت)، از جمله بیمارستان های تخصصی وجود دارد. سرمایه گذاری خارجی در مراکز سلامت و درمانی کوچک و متوسط ممنوع است. سرمایه گذاران خارجی می توانند یک بیمارستان جدید احداث کنند یا یک بیمارستان موجود را از طریق سرمایه گذاری مشترک با یک سرمایه گذار داخلی، اداره کنند.

در برخی از زیرمجموعه های مراقبت سلامت (به عنوان مثال تولید داروسازی) دولت سرمایه گذاری را آزادتر کرده است و مجوز مالکیت سهام ۱۰۰درصد خارجی نیز وجود دارد؛ به خصوص در فعالیت هایی که مواد خام برای داروها و آزمایشگاه های کلینیکی تولید می کنند.

مشوق های سرمایه گذاری

دولت اندونزی انواع مختلفی از مشوق های سرمایه گذاری را برای پروژه های مصوب در مراقبت های سلامت فراهم کرده است.

این مشوق ها شامل موارد زیر هستند

  • کمک هزینه مالیاتی و کاهش مالیات بر درآمد شرکت ها برای ۶سال (۵درصد هر ساله)
  • معافیت حقوق ورودی واردات برای ماشین آلات و مواد خام جهت تولید: دو سال معافیت حقوق ورودی یا ۴ سال معافیت مالیاتی برای شرکت هایی که از ماشین های تولید داخلی، استفاده می کنند.

سرمایه گذاری خارجی در بخش مراقبت سلامت

داروسازی

پیشبینی می شود بازار داروسازی اندونزی رشد قابل توجهی داشته باشد و در سال ۲۰۲۱ به رشد ۱۲ تا ۱۳درصدی در سال برسد. در سال ۲۰۱۶، این بازار ۶ میلیارد دلار ارزش داشته که انتظار می رود در سال ۲۰۲۰ بیش از دو برابر شود. از بیش از ۲۱۰ تولیدکننده دارو در اندونزی، ۷۰درصد آن ها داخلی هستند و حدود ۷۵ درصد نیاز دارویی اندونزی در این شرکت ها تهیه می شود.

نیمی از داروهای در دسترس بازار (از جمله آن هایی که به تجویز پزشک نیاز دارند) از طریق بخش خصوصی، فروشگاه های عمومی، فروشندگان خیابانی و سوپرمارکت ها به فروش می روند. ۲۵ درصد مابقی نیاز دارویی بازار اندونزی نیز از طریق شرکت های چند ملیتی خارجی تهیه می شوند. این شرکت ها طی سال های اخیر، بیش از یک میلیارد دلار در بازار داروسازی اندونزی سرمایه گذاری کرده اند.

با اینکه ضروری ترین داروها در داخل کشور اندونزی تولید می شوند، حدود ۹۰ درصد از مواد اولیه آن از طریق واردات تامین می شود. اندونزی در سال ۲۰۱۶ حدود ۸۰۰ میلیون محصولات دارویی وارد کرده که در مقایسه با رقم ۷۱۰ میلیون دلار در سال ۲۰۱۴ نیز افزایش داشته است. در سال ۲۰۱۶، آمریکا بزرگترین صادرکننده محصولات دارویی به اندونزی (۱۱۴میلیون دلار) بوده و پس از آن آلمان (۹۵میلیون دلار)، فرانسه (۷۱میلیون دلار)، سوئیس (۶۱میلیون دلار) و انگلستان (۵۸میلیون دلار) قرار دارند.

تجهیزات پزشکی

اندونزی به دلیل نبود توانایی های داخلی، تقریباً تمامی تجهیزات پزشکی مورد استفاده در کشور را وارد می کند. در سال ۲۰۱۸، بازار تجهیزات پزشکی در اندونزی یک میلیارد دلار ارزش داشته است. فناوری اطلاعات و مدارک الکترونیکی پزشکی (۱۵EMRs ) در بیمارستان های اندونزی در حال به کارگیری است، اما این انتقال به آهستگی صورت می پذیرد.

در حال حاضر هیچ آیین نامه قانونی و هیچ دستورالعمل ملی در این کشور جهت استفاده از مدارک الکترونیکی پزشکی وجود ندارد. با توجه به افزایش تمایل شرکت های سرمایه گذار و تاثیر فناوری دیجیتال، استارت آپ های دیجیتال در کشور طی سال های اخیر به طور فزاینده ای رشد داشته اند که به توسعه اکوسیستم مراقبت های سلامت کشور و پوشش همگانی سلامت کمک کرده است.

مالزی

صنعت مراقبت سلامتمراقبت سلامت در مالزی یکی از عوامل مهم رشد اقتصادی در این کشور است. دولت مردان توسعه مراقبت های سلامت را که همکاری بین وزارتخانه های مرتبط، سازمان ها و بخش خصوصی را می طلبد، ترویج می دهند. ویژگی های کلیدی این صنعت وجود سیستم های بهداشت عمومی و خصوصی و مشارکت بخش خصوصی و دولتی است.

دولت همچنین ارائه دهندگان مراقبت های سلامت را به ارائه با کیفیت تر و مقرون به صرفه تر مراقبت سلامت تشویق می کند. هزینه مراقبت سلامت در مالزی از رقم سرانه ۲۹۳ دلار در سال ۲۰۱۰ به ۳۶۱ دلار در سال ۲۰۱۶ رسیده است. بر اساس پول ملی این کشور نیز هزینه مراقبت سلامت در مالزی بین سال های ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۷ حدود ۲۳ درصد رشد داشته است. بخش خصوصی بیش از ۵۰ درصد این هزینه را به خود اختصاص می دهد.

نقش بخش خصوصی

بخش خصوصی تلاش های دولت برای ارائه مراقبت های سلامت با کیفیت در کشور را تکمیل می کند. در سال ۲۰۱۷ ، ۲۴ درصد تخت های بیمارستانی مالزی به بخش خصوصی اختصاص داشته است. براساس برنامه یازدهم مالزی، دولت تلاش می کند که نقش بخش خصوصی را در ارائه خدمات، تقویت، ظرفیت افزایش دسترسی را گسترش و همکاری با بخش خصوصی را به منظور افزایش آگاهی در مورد سلامت افزایش دهد.

برنامه سلامت

مراقبت سلامت به عنوان یک بخش اقتصادی کلیدی ملی (۲۰۲۰-۲۰۱۰)۱۶

مراقبت های سلامت یکی از ۱۲ بخش اقتصادی کلیدی شناخته شده برای توسعه است. در این بخش ها، توسعه صنعت مراقبت های سلامت بر تشویق همکاری بخش خصوصی و دولتی و جذب سرمایه گذاری در صنایع تولیدی و خدماتی تاکید دارد.

یازدهمین برنامه توسعه مالزی (۲۰۲۰-۲۰۱۶)۱۷

یازدهمین برنامه مالزی سعی می کند تعداد تخت ها در بیمارستان های دولتی و خصوصی را ۲۵ درصد افزایش دهد تا در سال ۲۰۲۰ به ۷۳هزار تخت برسد. دولت متعهد است طی برنامه یازدهم، به دسترسی همگانی به مراقبت سلامت دست یابد.

استراتژی سلامت الکترونیکی

یکی از بخش های کلیدی که نیاز به توجه بیشتری دارد، تحول فناوری اطلاعات و ارتباطات در بخش سلامت است. برنامه سلامت الکترونیکی ملی مالزی بر ۵ بخش کلیدی تمرکز دارد

  • توسعه ساختار و معماری مناسب شرکت ها
  • ادغام و ایجاد یک پایگاه داده سلامت
  • تقویت سیستم سلامت فعلی با فناوری اطلاعات و ارتباطات قوی
  • توسعه سابقه عمر سلامت برای بیماران (هر بیمار، یک سابقه)
  • ایجاد ظرفیت نیروی کار فناوری اطلاعات و ترویج همکاری و مشارکت هوشمند

این طرح توانایی تلاقی داده های بزرگ، فناوری های ابری و خدمات مدیریتی و اشتراکی را برای افزایش کارایی مراقبت های سلامت تشخیص می دهد. وزارت بهداشت مالزی قصد دارد طی سه سال آینده سیستم مدارک الکترونیکی پزشکی را به صورت مرحله ای در بیمارستان ها و کلینیک های سراسر کشور پیاده سازی کند. با سیستم مدارک الکترونیکی پزشکی روند به اشتراک گذاری و انتقال اطلاعات بیماران، آسان تر خواهد شد.

سیاست های مشوق سرمایه گذاری خارجی در مراقبت های سلامت

مالزی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت های سلامت را ترویج می دهد. به طور کلی، سرمایه گذاری مستقیم خارجی از طریق سرمایه گذاری مشترک بین مالزی و سرمایه گذاران خارجی مورد تشویق قرار می گیرد .بر اساس الزامات سازمان تجارت جهانی، مالکیت سهام خارجی در یک بیمارستان خصوصی نمی تواند از ۳۰ درصد بیشتر شود و آن بیمارستان باید حداقل ۱۰۰ تخت داشته باشد.

خدمات بیمارستان خصوصی، خدمات تخصصی پزشکی و خدمات تخصصی دندانپزشکی توسط دولت نیز مورد توجه قرار می گیرد.

مشوق های سرمایه گذاری

انواع مختلف مشوق های سرمایه گذاری در حال تهیه است. دولت برای بیمارستان های خصوصی و مراکز مراقبت سرپایی، به عنوان بخشی از استراتژی ترویج گردشگر پزشکی، مشوق های مالیاتی را پیشنهاد می کند که از جمله آن ها می توان به مشوق های مالیاتی شامل معافیت های مالیاتی بخش خصوصی برای سرمایه گذاری در تجهیزات مراقبتی اشاره کرد.

امکانات مراقبت از افراد سالخورده

جمعیت کل سالمندان مالزی در سال ۲۰۱۲ حدود ۲.۴ میلیون نفر (۸.۲ درصد از کل جمعیت ۲۹.۳ میلیون نفری کشور) بوده است. تا سال ۲۰۲۰ پیشبینی. شده تعداد. افراد سالخورده. این کشور به ۵.۵ میلیون. نفر برسد .و تا سال ۲۰۳۰ مالزی. در فهرست. کشورهای سالخورده .قرار می گیرد که تعداد .افراد سالمند .آن بیش. از ۱۵درصد از جمعیت .کل کشور را تشکیل .خواهد داد. تا ۳۱ دسامبر.۲۰۱۷، تنها ۲۲. خانه سالمندان. (در مجموع ۷۰۰ تختخواب) تحت .مجوز وزارت بهداشت. بوده اند که برای. جمعیت سالخورده. فعلی. کافی نیست.

در سال ۲۰۱۸ دولت مالزی قانون تسهیلات و خدمات مراقبت سلامت سالمندان بخش خصوصی ۲۲ را تصویب کرد تا استانداردهای مراقبت در خانه های سالمندان را بهبود دهد.

سرمایه گذاری خارجی در مراقبت های سلامت

مالزی بسیاری از شرکت های چندملیتی در بخش مراقبت سلامت را جذب کرده که شامل خدمات بیمارستانی، تولید محصولات دارویی و تجهیزات پزشکی، توزیع داروهای پزشکی و بیمه سلامت می شوند. شرکت های خارجی سهم قابل .توجهی از توسعه .صنعت مراقبت .سلامت در .مالزی را به .خود اختصاص .داده اند.

آن ها شامل سرمایه گذاری، تولید اشتغال، نوسازی زیرساخت ها و سیستم های بیمارستانی و فناوری و تجهیزات تخصصی پزشکی به همراه دستگاه های رباتیک و روش های جراحی هستند. سرمایه گذاری خارجی .در بخش مراقبت های .سلامت منجر به فناوری. پزشکی جدید .در کشور شده .که کارایی .صنعت مراقبت .سلامت را به طور قابل .توجهی ارتقاءداده .است.

صنعت دستگاه های پزشکی

صنعت تولید .تجهیزات و .دستگاه های. پزشکی، بخش. صادرات محور اقتصاد. مالزی است که. سرعت رشد بالایی. نیز دارد. صادرات .دستگاه های. پزشکی طی. سال های اخیر .دو برابر شده و از ۶.۴ میلیارد .رینگیت مالزی ۲۳ در. سال ۲۰۱۳ به ۱۲.۶ میلیارد.رینگیت (معادل ۳ میلیارد.دلار) در. سال ۲۰۱۸ رسیده. است.

صنعت داروسازی

شرکت های چند ملیتی با مشوق های دولت و با هدف دسترسی به بازار بزرگ منطقه، جذب این کشور شده اند. وزارت بهداشت مالزی نیز با ارائه توافقنامه های مبتنی بر پیش خرید محصولات تولیدی به شرکت های داروسازی، سرمایه گذاران خارجی را تشویق به سرمایه گذاری می کند.

گردشگر پزشکی

از سال ۲۰۰۹، مالزی به عنوان یک ارائه .دهنده رقابتی. خدمات مراقبت سلامت. در دسترس، مقرون .به صرفه و با .کیفیت شناخته. شده است. این کشور یک مقصد بزرگ برای گردشگران پزشکی است. گردشگری. پزشکی این. کشور با نرخ رشد .سالانه ترکیبی ۱۸.۵درصد. در حال رشد بوده .و در تولید درآمدهای. بیشتر نیز سهم. داشته است. تعداد .گردشگران حوزه .سلامت مالزی از ۸۸۱ هزار نفر .در سال ۲۰۱۳ به ۱۰۵۰هزار .نفر در سال ۲۰۱۷ رسیده .است.

صنعت مراقبت سلامت

دولت، سیاست هایی برای حمایت از توسعه گردشگری پزشکی در نظر گرفته است. تحت برنامه یازدهم مالزی (۲۰۲۰-۲۰۱۶) گردشگری پزشکی به عنوان یک برنامه کلیدی و بخش رشدزا، شناسایی شده است.

سنگاپور

صنعت مراقبت سلامتتقاضا برای مراقبت سلامت در سنگاپور در حال افزایش بوده که ناشی از رشد تعداد افراد سالخورده و بیماری های مزمن است. دولت .با سرمایه گذاری. در افزایش دسترسی، کاهش .هزینه ها و .بهبود کیفیت. خدمات پزشکی برای .تمامی شهروندان، هزینه. مراقبت های سلامت. در سنگاپور .را افزایش داده. است. بخش .دولتی حدود ۵۴ درصد .از هزینه سلامت این .کشور در سال ۲۰۱۶ را به خود .داده که این رقم نسبت. به سهم ۴۲.۷ درصدی آن در سال ۲۰۱۰، بیشتر .شده. است.

کل هزینه سلامت .سنگاپور از ۳.۲ درصد تولید. ناخالص داخلی .در سال ۲۰۱۰ به ۴.۵ درصد .در سال ۲۰۱۶ رسیده و سرانه. هزینه سلامت .طی این دوره با .رشد ۶۴ درصدی. همراه بوده و از .یک هزار و ۵۰۲ دلار .در سال ۲۰۱۰ به ۲ هزار و ۴۶۲ .دلار در .سال ۲۰۱۶ .رسیده است.

نقش بخش خصوصی

بخش .خصوصی ۸۹ درصد .کل مراکز درمانی .سنگاپور در. سال ۲۰۱۸ را به .خود اختصاص .داده و نقش .مهمی را در توسعه. بخش گردشگری پزشکی. سنگاپور ایفا کرده. است. با این حال، تنها .به لحاظ امکانات بیمارستانی، بخش خصوصی سهم ۲۹ درصدی را در کشور داراست. در سال ۲۰۱۶، وزارت بهداشت اظهار داشت که بخش خصوصی نزدیک به ۲۰ درصد تخت های بیمارستانی و سهمی حتی بیشتر از خدمات تخصصی سرپایی را به خود اختصاص داده است.

پزشکان عمومی دربخش خصوصی ۸۰ درصد نیروی کار پزشک مراقبت های اولیه را تشکیل می دهند و ۸۰ درصد ویزیت های مراقبت های اولیه توسط آن ها صورت می پذیرد.

برنامه سلامت

سنگاپور در حال اجرای « برنامه مراقبت سلامت فراتر ۲۰۲۰۲۴ » است. این طرح انتقال از یک الگوی سنتی بیمارستان مرکزی به یک الگوی مبتنی بر جامعه است که پیوند محکم تری بین موسسات عالی و بخش های ابتدایی، متوسطه، طولانی مدت و مراقبت در منزل ایجاد کند تا ارائه خدمات پزشکی به افراد سنگاپوری بهبود یابد.

دولت کمک مالی ۶.۱ میلیون دلاری برای مراقبت سلامت افراد سنگاپوری متولد ۱۹۵۰در نظر گرفته است. سنگاپور شاخص پوشش همگانی سلامت بالایی دارد که بیشتر از ۸۰ درصد در سال ۲۰۱۸ بوده است. تعدادی از برنامه های بیمه ملی نیز از تامین مالی مراقبت های سلامت در کشور حمایت می کنند.

سیاست های تشویق سرمایه گذاری مستقیم خارجی

سنگاپور یک رژیم سرمایه گذاری لیبرال دارد که مشمول مراقبت سلامت نیز می شود. دولت سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت سلامت را تشویق می کند و ۱۰۰درصد مالکیت خارجی در این بخش جایز است. به منظور .توسعه یک صنعت .مراقبت سلامت .رقابتی. دولت جذب. سرمایه گذاری .مستقیم خارجی. در زیست پزشکی، علوم .زیستی، تحقیق .و توسعه و توسعه .فناوری های. پزشکی را مورد. توجه قرار. داده است.

سنگاپور به شرکت های مراقبت سلامت جهان پیشنهاد یک اکوسیستم مراقبت سلامت رقابتی را می دهد. دولت به منظور تعیین صلاحیت رژیم های تشویقی متنوع، طرح های پیشنهادی سرمایه گذاری را به نمایش می گذارد.

به سرمایه گذاران واجد شرایط مشوق هایی از جمله مالیات بر درآمد پایین، طرح تشویقی پژوهشی، مشوق های توسعه مالکیت معنوی ( ثبت مالکیت معنوی ) و کمک هزینه آموزشی، ارائه می شود. دولت سنگاپور به شرکت ها دو مشوق گواهینامه پیشرو و مشوق پیشرفت و توسعه اعطا می کند که هر دو آن ها شرکت ها را به گسترش توانایی هایشان و اجرای فعالیت های اقتصادی جدید یا گسترده در سنگاپور تشویق می کند.

شرکت هایی که فعالیت های منطقه ای یا جهانی در زمینه مدیریت، هماهنگی و کنترل فعالیت های کسب و کار را برای گروهی از شرکت ها انجام می دهند نیز ممکن است گواهینامه پیشرو یا مشوق پیشرفت و توسعه را به کار ببرند.

سرمایه گذاری خارجی در بخش مراقبت های سلامت

شرکت های چندملیتی بزرگ در بخش مراقبت های سلامت، به خصوص در داروسازی، دستگاه های پزشکی و بیمه در سنگاپور حضور دارند.

به منظور تسهیل عملیات سرمایه گذاری مستقیم خارجی و شرکت های چند ملیتی در بخش مراقبت های سلامت، دولت، پارک های اختصاصی و هاب هایی برای حمایت از علوم زندگی و فعالیت های تحقیق و توسعه احداث کرده است. بیش از ۳۰ شرکت فناوری پزشکی و هفت شرکت زیست دارویی مهم جهان در سنگاپور حضور تولیدی دارند.

گردشگری پزشکی

گردشگری پزشکی سنگاپور به دلیل تعداد بالای بیمارستان های تحت اعتبار کمیسیون مشترک بین المللی (۲۹JCI) و صنعت مراقبت سلامت کارا و موثر آن، یکی از مقاصد گردشگری پزشکی مهم در جهان به شمار می رود. این کشور دارای ۲۱ بیمارستان و مراکز پزشکی است که تحت اعتبار کمیسیون مشترک بین المللی هستند ( ۴۹ درصد تجهیزات تحت اعتبار کمیسیون مشترک بین المللی آسیا در سنگاپور قرار دارد).

شاخص گردشگری پزشکی. سال ۲۰۱۷-۲۰۱۶ سنگاپور. را در جایگاه چهارم. پس از. کانادا، انگلستان و اسرائیل قرار داده است. در سال ۲۰۱۸، سنگاپور در رتبه بندی کارایی مراقبت سلامت بلومبرگ ۳۰ رتبه دوم پس از هنگ کنگ ( چین ) را کسب کرده است. هیئت گردشگری سنگاپور دارای چندین برنامه برای ارتقا شرکت های مراقبت سلامت بخش خصوصی است که نقش کلیدی در توسعه و پرورش شبکه های ارجاعی در کشورهای با تقاضا برای خدمات پزشکی، دارد.

مراکز خدمات .گردشگران بین المللی. برای گردشگران. پزشکی و بیماران .خارجی. تاسیس شده .است. این مراکز. به بیمارستان هایی .وصل شده اند تا .اطلاعات و کمک هایی .را به بیماران. بین المللی. ارائه دهند. این مراکز فهرست قیمت گذاری بیمارستان ها را برای بیماران فراهم می کنند و قرار ملاقات هایی با متخصصان مراقبت سلامت برای آنان ترتیب می دهند.

تایلند

صنعت مراقبت سلامتصنعت مراقبت های سلامت تایلند به دلیل رشد جمعیت، افزایش گردشگر پزشکی، فعالیت های مربوط به توسعه پوشش همگانی سلامت، سرمایه گذاری در تولید محصولات و دستگاه های دارویی از سوی شرکت های خارجی و تلاش دولت برای توسعه کشور به عنوان یک هاب مهم پزشکی، در حال توسعه است. برنامه پوشش همگانی سلامت تایلند از سال ۲۰۰۲ آغاز شده است.

این برنامه توسط سه منبع بیمه سلامت دولت (طرح بهره مندی پزشکی کارمندان دولت، بیمه سلامت اجتماعی و قانون اساسی پوشش جهانی سلامت) تامین مالی می شود که امروزه تقریباً تمامی شهروندان را تحت پوشش قرار می دهد. بخش دولتی. ارائه دهنده اصلی .خدمات مراقبت .سلامت است که با .خدمات ارائه شده .توسط بخش .خصوصی ..فعال تکمیل می شود.

هزینه ملی .مراقبت سلامت .تایلند در حال افزایش. بوده و از سرانه ۱۷۲دلار یا ۳.۴ درصد .تولید ناخالص .داخلی در سال ۲۰۱۰ به ۳.۷ درصد تولید .ناخالص داخلی .در سال ۲۰۱۶ رسیده. است. هزینه های. واقعی نسبتاً. پایدار مانده .و از رقم سرانه ۲۵ دلار. در سال ۲۰۱۰ به ۲۷ دلار .در سال ۲۰۱۶ رسیده که .حاکی از استفاده .روز افزون از. امکانات. عمومی است.

صنعت مراقبت سلامت تایلند با چالش هایی روبه رو بوده است. این چالش ها شامل محدود بودن عرضه متخصصان ماهر و سرعت پیر شدن جمعیت است. نسبت شهروندان بالای ۶۰ سال تایلند یکی از بالاترین ها در آسه آن است. تا سال ۲۰۴۵ ، انتظار می رود تعداد افراد سالخورده در تایلند از سایر مناطق مانند اروپا و آمریکا نیز بالاتر رود.

نقش بخش خصوصی

بخش خصوصی نقش مهمی در توسعه صنعت مراقبت سلامت کشور ایفا می کند و سهم ۳۰ درصدی از منابع یا تجهیزات سلامت این کشور را به خود اختصاص می دهد. این سهم در مناطق شهری مانند بانگوک، جایی که بخش خصوصی سهم ۶۰ درصدی دارد، بالاتر است. در سال ۲۰۱۵، بخش .خصوصی در .تایلند ۲۰ درصد. تخت های بیمارستانی .را به خود. اختصاص داده. است.

بسیاری از بیمارستان های خصوصی تایلند در ارائه خدمات مراقبت سلامت به گردشگران پزشکی و همچنین حمایت از پوشش همگانی مراقبت سلامت دولت نیز مشارکت می کنند.

برنامه سلامت

تایلند یک برنامه ملی برای توسعه مراقبت سلامت تایلند دارد. برنامه استراتژیک ملی برای بهداشت عمومی (۲۰۱۷-۲۰۲۰) استراتژی ها و دستورالعمل هایی ملی را ارائه می دهد. این کشور همچنین دارای یک استراتژی سلامت الکترونیکی (۲۰۲۶-۲۰۱۷) است که نوآوری را تشویق، استفاده از تکنولوژی برای افزایش کالایی مراقبت سلامت را حمایت، دستورالعمل هایی برای امنیت اطلاعات مراقبت های سلامت را ارائه و برخی از چالش های بهداشت عمومی را برطرف می کند.

سیاست های تشویق سرمایه گذاری مستقیم خارجی

دفتر هیئت سرمایه گذاری تایلند (۳۳BOI) طیف گسترده ای از مشوق.های مالیاتی و غیرمالیاتی برای پروژه های سرمایه گذاری خارجی و داخلی در صنعت مراقبت سلامت را ارائه می دهد.

برخی از فعالیت هایی که در صنایع مراقبت سلامت واجد شرایط ترویج سرمایه گذاری از دفتر هیئت سرمایه گذاری هستند، به شرح زیر است:

  •  مکمل های غذایی یا غذای پزشکی
  •  قطعات یا دستگاه های پزشکی
  •  اجزای دارویی فعال
  •  دارو (داروهایی سنتی یا معمولی)
  • خدمات پزشکی
  • سایر فعالیت های حمایتی. به عنوان مثال : تحقیق و توسعه، دفتر پشتیبانی تجارت و سرمایه گذاری، آزمایشگاه های علمی، بیوتکنولوژی و غیره.
مشوق  های سرمایه گذاری شامل مشوق های مالیاتی و غیرمالیاتی هستند

مشوق های.مالیاتی

  • معافیت از مالیات بر سود خالص و سود سهام حاصل از فعالیت های ترویجی بنگاه هابه مدت ۸ سال
  • معافیت/ کاهش حقوق ورودی ماشین آلات
  • معافیت از حقوق ورودی مواد .پایه و خام وارد .شده برای استفاده .در تولید محصولات .صادراتی
  • معافیت از حقوق .ورودی مواد وارد .شده برای .تحقیق و .توسعه
  • کاهش مضاعف هزینه های حمل و نقل، برق و آب
  • کسر ۲۵ درصد اضافی هزینه نصب یا ساخت تاسیسات

مشوق های.غیرمالیاتی

  • مجوز ورود اتباع بیگانه به منظور انجام کار مطالعاتی در زمینه فرصت های سرمایه گذاری
  • اجاز ورود کارگران و متخصصان به تایلند برای کار در فعالیت های ترویج دهنده سرمایه گذاری
  • اجازه مالکیت زمین
  • اجازه گرفتن .یا خارج کردن پول .به خارج از .کشور به. ارز خارجی

مالکیت سهام خارجی

تایلند از سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بخش مراقبت سلامت، به خصوص در داروسازی و تولید دستگاه های پزشکی استقبال می کند ولی سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بیمارستان ها و مراکز تخصصی محدود است.

سرمایه گذاری خارجی در مراقبت سلامت

بسیاری از شرکت های داروسازی بین المللی و تولیدکنندگان دستگاه های پزشکی در تایلند حضور دارند. برخی از آن ها چند دهه ای است در. کشور مستقر .بوده و ظرفیت های .تولیدی خود را گسترش .داده اند. آن ها در تولید .و توزیع .محصولات و .دستگاه های .داروسازی نقش. داشته اند. سرمایه گذاری .مستقیم خارجی در بیمارستان ها و. مراکز تخصصی .پزشکی محدود است.

دستگاه های پزشکی

ارزش دستگاه های. پزشکی وارد .شده به تایلند .از ۵۵۷ میلیون دلار در .سال ۲۰۱۱ به ۹۶۲ .میلیون دلار در. سال ۲۰۱۸ افزایش. یافته است. طی .همین دوره، ارزش صادرات .دستگاه های .پزشکی از ۵۵۴ میلیون .دلار به ۸۴۳ میلیون .دلار رسیده است. این روند .بازتابی از .رشد اندازه. بازار داخلی. و اهمیت .کشور به عنوان یک پایگاه صادراتی است.

صنعت مراقبت سلامت

داروسازی

مخارج دارویی در تایلند سریعاً در حال رشد است و سهم این بخش از تولید ناخالص داخلی بین سال های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ دو برابر شده است. این امر در درجه نخست ناشی از افزایش تقاضا برای محصولات دارویی از سوی افراد سالخورده است.

سایر عوامل موثر شامل پوشش همگانی سلامت کشور و تداوم رشد گردشگری پزشکی است. بازار داروسازی تایلند حدود ۲۰ درصد هزینه های داخلی سلامت را تشکیل می دهد و بیشتر آن ها از طریق بیمارستان های عمومی و خصوصی تایلند توزیع می شود.

صنعت مراقبت سلامت

با وجود تعداد. بالای تولیدکنندگان. داخلی، تایلند .به طور قابل. توجهی وابسته. به واردات .محصولات دارویی. است. در سال ۲۰۱۸، تایلند ۲.۹ میلیارد دلار محصولات دارویی وارد کرده که ۱۶درصد آن از چین، ۱۲درصد آن از ایالات متحده آمریکا و ۱۱درصد آن از آلمان، صورت .گرفته است.

ارزش صادرات محصولات دارویی تایلند حول ۸۸۴ میلیون دلار ثابت مانده که صادرات مزبور عمدتاً به مقصد کشورهای همسایه بوده است. حوزه کلیدی دیگر سرمایه گذاری، روبات های پزشکی است. مرکز تعالی علوم زندگی در تایلند، مرکزی تحت عنوان مرکز روباتیک پزشکی پیشرفته برای تحقیق در مورد علوم زندگی ایجاد کرده است.

این مرکز با هدف توسعه پایگاه تحقیقاتی تایلند از طریق پروژه های رباتیک پزشکی پیشرفته، بر سرمایه گذاران و کاربران بین المللی و داخلی تمرکز دارد.

گردشگری پزشکی

گردشگری پزشکی یکی از ویژگی های اصلی صنعت مراقبت سلامت در تایلند است. تایلند یک مقصد مهم گردشگری پزشکی است. این کشور دارای ۶۴ بیمارستان تحت اعتبار JCL است که بالاترین تعداد در آسه آن و چهارمین در جهان است. تامین مراقبت های سلامت با کیفیت و مقرون به صرفه از جمله توسط سایر مراکز درمانی (مانند اسپا) در افزایش تعداد گردشگران پزشکی موثر بوده است.

براساس نمودار ۷، روند گردشگری پزشکی به تایلند طی سال های اخیر صعودی بوده و از سال ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۸ نرخ رشد مرکب سالانه ۸.۵ درصدی را تجربه کرده است.

صنعت مراقبت سلامت

رشد فزاینده گردشگران پزشکی انگیزه ای برای طیف وسیعی از پیشرفت های فناوری، نوآوری ها و مطالعات بالینی ایجاد کرده است. چنین پیشرفت هایی منجر به افزایش صنایع پشتیبان مانند داروسازی، آزمایشگاه و تحقیق و توسعه کلینیکی شده است.

دولت از توسعه صنعت گردشگری پزشکی حمایت می کند و برای توسعه تایلند به یک هاب پزشکی مهم بین المللی طی دوره ۲۰۲۶-۲۰۱۷ برنامه ریزی می کند.

دولت اقدامات مختلفی را ارائه داده که شامل موراد زیر است

  • تمدید مدت مجاز اقامت از ۳۰ روز به ۹۰ روز و اجازه همراهی ۴ نفر از اعضای خانواده برای بازدیدکنندگانی که برای معالجه از چین و کشورهای ۳۶CLMV (کامبوج، لائوس، میانمار و ویتنام) به تایلند می آیند
  • تمدید ویزای بلند مدت از یک سال تا ۱۰سال برای افراد ۱۴ملیت خاص
  • فراهم کردن یک بسته ویژه سلامت و دندانپزشکی برای مسافران خارجی
قانون ساماندهی و نظارت بر تجارت مرزی (کولبری و ملوانی) و ایجاد اشتغال پایدار مرزنشینان در اجرای اصل یکصد و...
تاریخ انتشار : 19 ساعت قبل
ابلاغ احکام قانون بودجه سال ۱۴۰۳ کل کشور 🔹 تا زمان ابلاغ جداول تفصیلی بودجه نسبت به وصول منابع بر...
تاریخ انتشار : 4 روز قبل
بررسی سهمیه واردات در سال ۱۴۰۳ بررسی سهمیه واردات در سال ۱۴۰۳ 📣 قابل توجه کاربران محترم سامانه جامع تجارت...
تاریخ انتشار : 5 روز قبل
گواهی چک جایگزین ضمانت‌نامه بانکی در گمرک شد پیرو بخشنامه شماره ١۴٠٢/٨۶٧٩٣۵ مورخ ١۴٠٢/٠۶/٢٨ به پیوست تصویر.نامه شماره /٢٢٠/٢٢٩٢٩ ص...
تاریخ انتشار : 2 هفته قبل
عدم شمول عوارض صادراتی قانون بودجه سال ١۴٠٢ بر محصولات صادراتی از محل ورود موقت برای پردازش پیرو بخشنامه شماره...
تاریخ انتشار : 2 هفته قبل
ابلاغ مصوبه انتقال کالا بین مناطق ویژه اقتصادی ۱ و ۲ بندر بوشهر کالاهایی که مطابق.تبصره (۴) ماده (۶۰) قانون...
تاریخ انتشار : 2 هفته قبل
0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
اشتراک در
اطلاع از
guest

0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها

تماس با ما

عراق

افغانستان

امارات متحد عربی

عمان

قطر

روسیه

اتحادیه اورسیا

ترکیه

سوریه

چین

ژاپن

هند

پاکستان

ایتالیا

فرانسه

آلمان

قوانین و مقررات

لورم ایپسوم متن ساختگی با تولید  سادگی نامفهوم از صنعت چاپ، و با استفاده از طراحان گرافیک است، چاپگرها و متون بلکه روزنامه و مجله در ستون و سطرآنچنان که لازم است، و برای شرایط فعلی تکنولوژی مورد نیاز، و کاربردهای متنوع با هدف بهبود ابزارهای کاربردی می باشد، کتابهای زیادی در شصت و سه درصد گذشته حال و آینده، شناخت فراوان جامعه و متخصصان را می طلبد، تا با نرم افزارها شناخت بیشتری را برای طراحان رایانه ای علی الخصوص طراحان خلاقی، و فرهنگ پیشرو در زبان فارسی ایجاد کرد، در این صورت می توان امید داشت که تمام و دشواری موجود در ارائه راهکارها، و شرایط سخت تایپ به پایان رسد و زمان مورد نیاز شامل حروفچینی دستاوردهای اصلی، و جوابگوی سوالات پیوسته اهل دنیای موجود طراحی اساسا مورد استفاده قرار گیرد.

تماس با ما