اتاق بازرگانی و صنایع و معادن ایران به منظور ایجاد هماهنگی و همکاری بین بازرگانان و صاحبان صنایع و معادن فعالیت می‌کند. در جلسات این اتاق نمایندگان دولت و بخش خصوصی شرکت می‌کنند.

همکاری با دستگاه‌های دولتی و سازمان‌های وابسته به دولت یا تحت نظارت آن و شهرداری‌ها از جمله ارائه مشاوره در زمان تهیه لوایح و مقرراتی که با امور بازرگانی و صنایع و معادن ارتباط دارد، از وظایف این نهاد به شمار می‌رود این اتاق ۶۰ نماینده دارد که ۴۰ نماینده آن از بخش خصوصی و ۲۰ نماینده آن از طرف دولت انتخاب می‌شوند.

تجمع صنفي با نام “سنديكا” فعاليت خود را شروع كرد و در تاريخ 29/6/1352 به عضويت سازمان جهاني فياتا پذيرفته شد و به موجب اساسنامه، وظيفه هماهنگي و ارتقاء وضعيت و كيفيت كار اعضاء و در عين حال، وظيفه توزيع كارنه تير را بر عهده داشت.

بعد از انقلاب اسلامي ايران به دنبال سياست دولت جمهوري اسلامي داير بر بسط فعاليت و حمايت از شركت هاي حمل و نقل بين المللي ايراني، تعداد اين شركتها افزايش يافت و به تبع آن تعداد اعضاء سنديكا نيز فزوني گرفت.
با تصويب قانون جديد تشكل هاي صنفي، نام سنديكا در سال 1374 به انجمن سراسري شركت های حمل و نقل بين المللی ايران تغيير يافت. در حال حاضر شمار اعضاء انجمن از حدود 317 شركت نيز فراتر رفته است.

فعالیت های انجمن عبارت است از :

• صدور و کنترل مجوز تردد
• صدور و کنترل مجوز ترانزیت تحویل FBL و بیمه مسئولیت بارنامه تحویل CMR و بیمه مسئولیت بارنامه تحویل AWB
• کنترل بارنامه تامین بیمه مازاد درمان (تکمیلی) ارائه برنامه آموزش حمل و نقل شورای حل اختلاف صنفی اخذ روادید برای اعضا و رانندگان

بارنامه به عنوان سند حمل و مالکیت کالاست و ممکن است. به عنوان قرارداد حمل و رسید کالا نیز تلقی گردیده و قابل معامله (negotiable) و ظهرنویسی باشد.

در بارنامه نامه فرستنده (Shipper)، گیرنده کالا (Consignee )، و اگر به حواله کرد صادر شده باشد (Consigned to order of) و محل بارگیری، مقصد کالا، تعداد بسته ها، شماره و علامت – وزن با ظرف، نوع کالا طبق آنچه فرستنده اظهار کرده، نام کشتی و هواپیما یا شماره سفر و پرواز شماره وسیله حمل و نقل، تاریخ صدور بارنامه و خصوصاً تصریح به اینکه کرایه پرداخت شده و یا در مقصد قابل پرداخت است درج شود.

فیاتا، یک سازمان غیر دولتی است و نماینده صنعتی قلمداد می‌شود که حدودا از ۴۰۰۰۰ شرکت لجستیکی و بارفرابری (فورواردری) که به عنوان معماران حمل و نقل می‌باشند و حدود هشت تا ده میلیون نفر در استخدام آن ها در ۱۵۰ کشور مختلف ایجاد شده‌است.

فیاتا بزرگترین سازمان غیر دولتی (NGO) در زمینه حمل ونقل می‌باشد. این سازمان در تمام دنیا نفوذ دارد. فیاتا اسناد ( اسناد حمل فیاتا ) و فرم های گوناگونی برای ایجاد استاندارد واحدی در بین بارفرابان تمامی دنیا ایجاد کرده‌است. این اسناد به سادگی از یکدیگر قابل تشخیص می‌باشند و هرکدام رنگ خاص خود را دارند و آرم فیاتا در بالای تمامی این اسناد قابل رویت است.

FCR گواهی رسید بارفرابران. FCT گواهی حمل بارفرابران. FWR گواهی تحویل انبار فیاتا. FBL بارنامه فیاتا که قابل معامله و چند وجهی می‌باشد. FWB راهنامه فیاتا که غیر قابل معامله و چند وجهی می‌باشد. SDT اظهارنامه فرستنده مبنی بر حمل کالای خطرناک. SIC گواهی وزن در حالت (intermodal) که شامل حمل کانتینری می‌باشد و توسط فرستنده تنظیم می‌شود. FFI دستورات فیاتا درباره بارفرابری اسناد فیاتا بسیار خوشنام می‌باشند و به عنوان اسناد معتبر و قابل قبول شناخته می‌شوند.

این اسناد نقش به سزایی در گذشته برای تسهیل در مروادات بین‌المللی داشته‌اند و در آینده نیز به عنوان ابزاری ارزشمند در خدمت سرویس تجارت جهانی می‌باشند.

سندی است که توسط شرکت بیمه به درخواست بیمه گذار برای پوشش خطراتی که مورد نظر است، در مقابل پرداخن حق بیمه ، صادر می شود.

بیمه باربری از لحاظ مختصات کالای بیمه شده، متضمن شرح کالا، ارزش کالا طبق اسناد، پوشش بیمه ای مطابق با آنچه در اعتبار پیش بینی شده، تاریخ بیمه نامه های همزمان یا قبل از تاریخ حمل می باشد، یعنی تصریح به اینکه از تاریخ حمل قابل اجراست.

پروانه تردد ، برگه‌اي است كه توسط سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای برابر قانون تردد وسايط نقليه خارجی از قلمرو جمهوری اسلامی ايران صادر می شود و مشخصات عمليات حمل و نقل و وسايل نقليه خارجی، اعم از نام مرز ورودی و خروجی، طول و مسير تردد، زمان سفر و مدت زمان مجاز رانندگی برای هر راننده و … وسيله نقليه خارجی را تعيين می كند.

اين پروانه توسط نمايندگی سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای در پايانه‌های مرزی صادر و در بدو ورود، به رانندگان وسايل نقليه خارجی داده می شود و تردد وسايط نقليه خارجی بدون همراه داشتن اين پروانه تردد، در جاده های كشور ممنوع می باشد.

وظيفه درب خروج گمرک كنترل نهايی اسناد ، پروانه گمركی و در صورت نياز بازرسی مجدد كالا همچنين صدور مجوز بارگيری
مي باشد.

بازرسی به عنوان نماینده رئیس گمرک بر کالای در حال خروج نظارت می کند و این نمایندگی این امکان و وظیفه را به او می دهد که همه عملیات انجام شده در بررسی و دریافت حقوق و عوارض از کالا و عملیات ارزش گذاری را مورد شک قرار دهد و خود راساً هر یک از عملیات را که ضروری تشخیص داد دوباره انجام دهد.

سندی است غیرقابل انتقال که حمل کننده با صدور آن متعهد می گردد در قبال کرایه، محموله یک وسیله نقلیه را از مبداء تا مقصد، حمل و تحویل گیرنده نماید.

راهنامه کامیون سندى است که فقط جهت حمل کالا با کاميون مورد استفاده قرار گرفته و مخصوص متصديان حمل مى‌باشد. اين سند تحت مقررات کنوانسيون CMR يا مقررات بين‌المللى حمل کالا از طريق جاده صادر مى‌گردد و حدود مسئوليت هاى متصديان حمل و نقل جاده‌اى را مشخص مى‌نمايد.

این بارنامه در ۱۲ نسخه صادر می شود که ۳ نسخه آن اصلی و مابقی برای قسمت های داخلی شرکت هواپیمایی مورد استفاده قرارمی گیرد.

• نسخه اصلی اول برای شرکت حمل کننده یا صادر کننده For Carrier
• نسخه اصلی دوم برای گیرنده کالا For Consignee
• نسخه اصلی سوم برای فرستنده کالا For Shipper

بارنامه هوایی یک رسید می باشد و سند قابل معامله و یا سند مالکیت کالا به تنهایی به حساب نمی آید و صاحب کالا پس از دریافت چنین بارنامه ای و رسیدن کالا به مقصد به شرکت هواپیمایی مربوطه مراجعه و حواله تحویل کالا Delivery Order را دریافت می نماید.

در بارنامه هوایی باید تاریخ پرواز و شماره پرواز همراه با مهر شرکت هواپیمایی وجود داشته باشد تا صاحب کالا از تاریخ رسیدن کالا آگاهی پیدا نماید.

فاکتور با عنوان سیاهه خرید نیز شناخته می شود. صورت حسابی است که به موجب آن هزینه کالا به حساب خریدار منظور می‌شود.

سیاهه باید دارای موارد زیر باشد :

• تاریخ
• نام و نشانی خریدار و فروشنده
• شماره سفارش یا قرارداد
• مقدار و شرح کالا
• قیمت واحد
• شرح هر گونه هزینه اضافی توافق شده که در قیمت واحد منظور نشده است
• ارزش کل کالا
• وزن کالا
• تعداد بسته‌ها
• علايم و شماره‌های حمل
• شرایط تحویل و پرداخت
• جزيیات حمل

کارنه تیر ، دفترچه ای است که بر اساس توافق انجام شده بین کشورهای عضو کنوانسیون بین المللی گمرکی مربوط به حمل و نقل کالا در جاده ها تنظیم شده است.

این دفترچه در کشور مبدأ حمل صادر می شود و یک سند ترانزیتی بین المللی کالا از راه زمینی و به موجب آن کالا از کشورهای بین راه تا مقصد تحت شرایط و ضوابط بدون انجام تشریفات و صدور سند گمرکی به طور ترانزیت عبور می کند.
کالاهایی که به صحابت کارنه تیر حمل و نقل می شوند نیازی به انجام تشریفات ترانزیت و بازدید و کنترل کالا در مرز ورودی و خروجی در هر کشور نخواهند داشت.

بعد از فروش کالا به خریدار، باید صورتحساب روی سربرگ فروشنده صادر گردد و دارای مشخصات دقیق کالا باشد از قبیل :

• نام کالا
• مشخصات فنی
• وزن کالا
• قیمت واحد
• قیمت کل
• ترم خرید طبق اینکوترمز ۲۰۱۰
• شماره اعتبار اسنادی اگر باشد، نام خریدار
• HS CODE کالا و موارد دیگر که طبق درخواست خریدار و شرایط قرارداد صادر می گردد.

یک سیستم کدگذاری استاندارد شده بین المللی برای کالا است. دارای ۸ رقم می باشد و دارای اهمیت زیادی برای ترخیص صادراتی و ترخیص وارداتی است.

به هر کالا یک کد داده شده است و توصیفی اجمالی از آن کالا را در بر دارد، تا کشورها بتوانند کالاهای وارده و صادره را به خوبی کنترل نمایند و حقوق ورودی گمرکی نیز به درستی اخذ شود و همچنین آمار و اطلاعات استخراجی صحیح تر به دست آید.

این شرکت ها کارشان این است که به دستور خریدار، کالا را از لحاظ کیفیت، وزن، تعداد، آنالیز و هر چیز دیگر بازرسی نمایند و نتیجه بازرسی را به خریدار اطلاع دهند.

چون صاحبین کالا در مبدأ حضور ندارند و مطمئن نیستند که فروشنده به تعهداتش عمل کند. لذا از شرکت های بازرسی می خواهند که معمولاً در مبدأ بارگیری کالا را طبق قرارداد کنترل نمایند، تا خریدار مطمئن شود کالا طبق قرارداد تولید، بارگیری و حمل می گردد.
یکی از اسنادی که در حمل های بین المللی اهمیت فوق العاده ای دارد و از اینکه سر خریدار ایرانی کلاه برود جلوگیری می کند، استفاده از خدمات یک شرکت بازرسی مطمئن است. در ادامه جهت آشنایی بیشتر، مقاله گواهینامه بازرسی کالا را مطالعه نمایید.

صِرف صدور بارنامه دلالت بر حمل ندارد، مگر اینکه اصطلاح Shipped On Board با نام و شماره سفر کشتی، روی بارنامه درج گردد و به امضاء مدیر شرکت حمل و نقل برسد. شما خریدار ایرانی می توانید برای اطمینان بیشتر از صحت بارنامه، رونوشت رنگی بارنامه را از فروشنده خود درخواست نمایید.

سپس اطلاعات بارنامه و حمل را با نماینده شرکت کشتیرانی یا شرکت حمل و نقل بین المللی در مقصد، کنترل نمایید. اگر اطلاعات بارنامه و حمل را تأیید کردند، می توانید مطمئن باشید که کالای شما حمل شده است.

اگر این جمله در بارنامه بیاید به این معنا است که بعد از اینکه کالا به port of discharge رسید، باید توسط همان شرکت و یا شرکت حمل و نقل بین المللی دیگری که نامش در اسناد آمده، به محلی در قلمرو گمرکی آن کشور انتقال پیدا کند.

برای مثال : محموله به بندرعباس رسیده ولی در اسناد حمل final place of delivery تهران ذکر شده است. لذا کالا باید توسط یک شرکت حمل و نقل بین المللی طبق قوانین به تهران حمل شود (ترانزیت شود).

به این معناست که وزن کالا بدون بسته بندی چقدر است. برای مثال اگر ۱۰۰۰ کارتن روغن خریده اید، فقط وزن روغن داخل بطری ها حساب است نه چیز دیگر.

یکی از موضوعاتی که قبلاً اشاره شد که شرکت های بازرسی می توانند برای شما کنترل کنند همین موارد است. یعنی وزن واقعی خالص کالا قبل از حمل طبق قرارداد منعقده.

وزن قانونی یعنی وزنی که طبق قانون برای مقاصد معین تعیین شده یا می شود. در قانون گمرک نیز این وزن عبارت از وزن ناخالص (وزن با ظرف) Gross Weight منهای وزن تقریبی(اوزان ظروف در قانون گمرک مشخص شده) ظرف.

وزنی که به این ترتیب به دست می آید برای محاسبه حقوق گمرکی و عوارض ورودی در مواردی که این حقوق از روی وزن اخذ می شود به کار می رود.

همان روغنی که عرض کردیم فرض کنید که در بطری های ۴۵۰ گرمی بسته بندی شده، بعد بطری ها در کارتن قرار داده شده و کارتن ها روی پالت جا گرفته اند. حالا وزن محموله روغن، به اضافه وزن تمامی بسته بندی ها می شود.

در GROSS WEIGHT یکی از نکات مهم این است که وزن ناخالص برای شرکت های حمل و نقل بسیار مهم است. چون باید طوری محموله را در وسیله حمل، بارگیری نمایند، که تعادل وسیله نقلیه در مسیر حمل حفظ شود.

طول x عرض x ارتفاع = حجم محموله

اگر قرار است کالایی را در وسیله نقلیه ای بارگیری نمایید، باید ابعاد خارجی محموله بسته بندی شده خود را اندازه گرفته و ابعاد داخلی وسیله نقلیه را نیز از شرکت حمل و نقل بپرسید و محاسبه نمایید تا مطمئن شوید که چه تعداد از بسته ها داخل وسیله نقلیه جامی گیرد که البته نباید از حد تناژ مجاز نیز فراتر رود.

بارها مشاهده شده محموله به بندر بارگیری ارسال شده اما در زمان بارگیری وسائط حمل و نقل بین المللی، مقداری از بار روی زمین مانده چون داخل کانتینر یا کامیون ترانزیت جا نشده است.

زمانی که حمل با فروشنده است و شما بخواهید از کرایه حمل کالایی با خبر شوید، می توانید از فروشنده خود بخواهید که FREIGHT CHARGES را به شما اعلام کند، تا بفهمید آیا کرایه حملی که محاسبه می کند منطقی است یا دارد زیاد حساب می کند.

در این صورت می توانید چانه بزنید یا شرکت حمل و نقل خودتان را برای حمل معرفی نمایید. لذا بهترین راه این است که از شرکت حمل و نقل بخواهید کرایه حمل خود را ALL IN اعلام کند. چون معمولاً چندین آیتم در محاسبه کرایه حمل دخیل هستند. بنابراین رسماً اعلام کنید که غیر از هزینه فوق این شرکت هیچ هزینه دیگری پرداخت نخواهد کرد.

هزینه های ترمینالی برای بارگیری در مبدأ و تخلیه در مقصد که معمولاً مبدأ به عهده فروشنده و مقصد به عهده خریدار است، مگر اینکه توافق دیگری شده باشد.
فرض کنید شما یک کانتینر کالا از فروشنده ای در تیانجین چین خریداری کرده اید و او باید طبق قرارداد آن را به صورت CFR به بندرعباس اسکله شهید رجایی حمل کند.

در اینجا THC تیانجین با فروشنده است وTHC اسکله شهید رجایی بندرعباس با شماست که طبق تعرفه از شما دریافت می شود.

این اصطلاح معمولاً با نام بندر مبدأ در روی بارنامه دیده می شود و دلالت دارد بر اینکه فروشنده یا صادرکننده کرایه حمل را تا مقصد پرداخت کرده است.

برای مثال : اگر شما از شانگهای تحت ترم CFR یک کانتینر لوازم ورزشی خرید کرده باشید، باید روی نسخ اصلی بارنامه قید شده باشد FREIGHT PREPAID AT SHANGHAI

اگر محموله شما با کانتینر از مبدأ حمل شده باشد شماره کانتینر باید روی بارنامه درج گردد. هر تعداد کانتینر که در یک بارنامه حمل شده است باید شماره آن ها روی بارنامه به درستی قید گردند.

کانتینر دارای ۴ حرف و ۶ رقم و یک چک دیجیت است که به حروف آن می گویند PREFIX که نشان دهنده مالک کانتینر است و به شماره های آن می گویند CONTAINER NUMBER و هفتمین شماره یعنیCHECK DIGIT که بعد از شماره های کانتینر می آید. این شماره توسط خطوط کشتیرانی جهت کنترل و چک کردن اصالت و صحت کانتینرهایشان استفاده می شود.

برای مثال : شماره یک کانتینر شرکت کشتیرانی هپگ لوید کشور آلمان اینگونه است: HLXU365178-0

تمام شرکت های کشتیرانی و بعضی از صاحبین کالا پس از اینکه تشریفات گمرکی کالا تمام شد و محموله اجازه ی بارگیری بر روی وسیله نقلیه را گرفته، یک پلمپ بر روی محل مشخصی از کانتینر الصاق می کنند.

این عمل باعث خواهد شد که هیچ کس نتواند بدون شکستن پلمپ، کانتینر را باز نماید و اگر پلمپ باز شود، شخص تحویل گیرنده خواه انباردار باشد یا شرکت حمل و نقل مسئول خواهد بود. این پلمپ ها فقط با شکستن یا بریدن جدا خواهند شد.

قبل از بارگیری کانتینر بر روی کشتی حتماً باید تمامی کانتینرها به پلمپ کشتیرانی الصاق گردند. چون باید پلمپ هر کانتینر در بارنامه قید گردد، تا صاحبین کالا مطمئن باشند کالایشان بدون دخل و تصرف حمل گردیده است. البته یک پلمپ هم گمرک خروجی مبدأ به کانتینر می زند که در بارنامه قید نمی گردد.

این اطلاعات در اسناد حمل می آید و روی بسته قید می گردد و نشانگر این است که هر بسته حاوی چه علائمی هست.

مثلا نام فرستنده، نام خریدار، شماره اعتبار اسنادی، شماره بسته ها و اطلاعات مربوط به خود کالا ازقبیل: خطرناک بودن، آتش زا بودن و یا شکستنی بودن و هر بارنامه باید محمولاتش طبق علائم و شماره های ذکر شده در اسناد، تخلیه گردد.
اگر مغایرتی داشته باشد مغایرت گمرکی پدید می آید و شرکت حمل و نقل باید به گمرک و صاحب کالا پاسخ گو باشد.

به این معنی است که بارگیری محموله، شمارش کالا و پلمپ کانتینر توسط فرستنده انجام شده است. معمولاً این اصطلاح در حمل های دریایی کانتینری روی بارنامه قید می گردد.

در صورتی که کشتیرانی یا شرکت حمل و نقل بین المللی کانتینر و پلمپ را سالم به مقصد برساند هیچ گونه مسئولیتی در صورت کسری محموله در مقابل گیرنده کالا متوجه او نخواهد بود و می گوید که فرستنده کالا را بارگیری کرده و بارنامه را هم تأیید کرده، لذا من هیچ مسئولیتی ندارم.

مناطق آزاد تجاری عبارت از نواحی محصور و حفاظت شده ای است كه معمولاً در كنار سواحل دریاها و یا مناطقی كه از جهت حمل و نقل سریع كالاها دارای امتیازات و تسهیلات ویژه ای می باشد ایجاد می گردد.

سازمان UNIDO  وابسته به سازمان ملل متحد مناطق آ‍زاد تجاری را اینگونه تعریف می كند : «مناطق آزاد تجاری عبارتست از محركه ای در جهت تشویق صادرات صنعتی»

علاوه بر حقوق گمركی وجوهی نيز تحت عنوان سود بازرگانی طبق مصوب هيئت وزيران به استناد قانون انحصار تجارت خارجی ، قانون امور گمرکی و قانون مقررات صادرات و واردات از برخی كالا های وارداتی اخذ می شود كه به آن سود بازرگانی گفته می شود.

فلسفه وضع سود بازرگانی جدا از حقوق گمركی ، صرفا به اين لحاظ بوده كه هرگاه دولت لازم بداند كه به منظور حمايت از توليدات يا صنايع كشور ميزان آن را تغيير دهد در حالي كه اگر اين وجوه، كلا در قالب حقوق گمركی وصول می شود.

بر طبق قانون می بايست مجلس آن را تعيين كند لذا هر تغيير احتمالي آن مستلزم انجام مقدمات و طی تشريفات متداول و صرف زمان نسبتا زيادی بود در حالی كه اين وجوه ممكن است هر سال محتاج تغيير باشد، لذا با تصويب هيئت دولت اين تغيير با سهولت انجام می گيرد.

ضبط كالا در گمرک در مواردی است كه كالا ممنوع الورود يا غير مجاز بوده با نام و مشخصات صحيح اظهار شده باشد و گمرک سه ماه به صاحب كالا فرصت داده باشد كه كالا را از كشور اعاده کند.

ولی صاحب كالا اقدامی نکند در اين صورت بعد از انقضای سه ماه مذكور كالا اصطلاحا ضبط می شود. همچنين بعد از ضبط، به صاحب كالا دو ماه وقت داده می شود كه اگر شكايتی دارد به دادگاه شهرستان تسليم کند. در غير اين صورت و گذشت دو ماه مذكور اصطلاحا كالا ضبط قطعی شده، يعني به مالكيت دولت در می آيد.

كالای متروكه كالايی است كه صاحب آن، آن را ترک كرده باشد؛ يعني به هر دليل به سراغ كالا برای ترخيص نرفته يا اگر مراجعه كرده در ارائه اسناد با مداركی كه لازم است تاخير كند، مدتي كه بعد از انقضای آن كالا متروكه می شود.

چهار ماه از تاريخ اولين قبض انبار -در فرودگاه ها دو ماه است- هر گاه در اين مدت اقدامی برای ترخيص نشود، كالا متروكه می شود. چنانچه صاحب كالا برای عدم مراجعه و ترخيص كالا عذر موجهی داشته باشد، می تواند با تنظيم درخواست و ارائه آن به گمرک، تقاضا كند كه مدت ياد شده حداكثر چهار ماه ديگر تمديد شود.

كالای مرجوعی كالا هايی است كه :

• به عنوان واردات موقت قبلا به كشور وارد می شوند و در پايان مهلت ورود موقت برای اعاده از كشور اظهار و تحت عنوان كالای مرجوعی شناخته می شوند.
• به دليل ممنوعيت يا غيرمجاز بودن تطبيق با استانداردهای اجباری ( در مورد آن دسته از كالا ها كه ورودشان مستلزم رعايت استاندارد اجباری است) يا به طور كلی عدم احراز شرايط قابل ترخيص نيستند به همين لحاظ از كشور بايد مرجوع شوند.

هزينه های گمركی وجوهی هستند كه ميزان و چگونگي وصل آن ها با تصويب هيئت وزيران برای تخليه، باربری، انبارداری، آزمايش، تعرفه بندی، بدرقه كالا، خدمات فوق العاده و نظاير آن تعيين و به وسيله گمرک وصول می شود.

بعضي از اين هزينه ها در اظهار نامه های گمركی و قبل از اين هزينه ها در اظهارنامه های گمركی و قبل از اظهار، محاسبه و منظور می شوند و برخي به موجب قبض درآمد و جدا از اظهارنامه وصول می شوند. (نظير هزينه خدمات فوق العاده، هزينه آزمايش كالا، هزينه تعرفه بندی و هزينه بدرقه كالا )
 

فهرستی از كالاهای تشكيل دهنده محموله بار كه در يک وسيله حمل و نقل يا در يک واحد حمل و نقل حمل می شوند.

مانيفست محموله بار كه به اين ترتيب حاوی مشخصات بازرگانی مربوط به كالاها از قبيل شماره های اسناد حمل، نام صادركننده و گيرنده كالا ، علامت و شماره تعداد و نوع بسته بندی ، مقدار و شرح كالا باشد و ممكن است به جای اظهارنامه محوله بار به كار رود.

اگر هنگام خرید کالا از منبع جدید، امکان تحقیق و بررسی در مورد توانایی تولیدی، فنی و وضعیت مالی فروشندگان و بازدید از محل کارخانه و فروشنده کالا وجود ندارد، در صورت لزوم به منظور حسن اجرای تعهدات فروشنده و یا تضمین کیفیت کالای مورد معامله هنگام عقد قرارداد ضمانتنامه ی حسن انجام کار (PBG) از فروشنده دریافت می شود.

تاریخ و نحوه ی آزاد شدن این ضمانت نامه در قرارداد قید می گردد.

به تخلیه کالا از کامیون و بارگیری یا انتقال آن به کانتینر گفته می‌شود که معمولا توسط لیفتراک انجام می‎شود.

در این فعالیت، بار از درون کانتینر تخلیه شده و Stuffing یعنی بار دوباره داخل کانتینر پر شده که توسط دستگاه های مجهز و نیروهای متخصص در پایانه های کانتینری و غیر کانتینری و انبارها انجام می‌شود.