قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری

قانون تجارت با هند

قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری را به صورت کامل در مقاله زیر بررسی نمایید :

• قانون اساسی هند
• قانون مالکیت فکری هند
• قانون سرمایه گذاری هند
• قانون گمرکی هند
• قانون بانکی و نحوه انتقال پول هند
• قانون مالیاتی هند
• قانون ثبت شرکت

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون اساسی هند

قانون اساسی هند ، عالی‌ترین متن قانونی در کشور هند است. این قانون در ۲۶ نوامبر ۱۹۴۹ به تصویب مجلس مؤسسان هند رسیده و از ۲۶ ژانویه ۱۹۵۰ لازم‌ الاجرا شده است. این قانون اساسی طولانی‌ترین قانون اساسی نوشته در بین تمام کشورهای مستقل دنیاست و از ۳۹۵ اصل، ۱۲ پیوست و ۸۳ الحاقیه تشکیل می‌شود.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون مالکیت فکری

قانون مالکیت فکری هند از تمامی آثار معنوی و فکری حمایت می کند.این کشور به سازمان جهانی مالکیت فکری پیوسته است. هند بسیاری از معاهده ها و پیمان های این سازمان را پذیرفته است.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون سرمایه گذاری

قانون سرمایه گذاری خارجی هند که در مارس سال ۲۰۰۵ میلادی اصلاح شده است ، سرمایه گذاری خارجی تا میزان صد در صد سهام را مجاز می داند.با اصلاحاتی که در سیاست صنعتی این کشور رخ داده الزامات مربوط به صدور پروانه تا حد زیادی کاهش یافته محدودیت های توسعه تا حد زیادی از بین رفته است و دسترسی آسان به فناوری خارجی و سرمایه گذاری مستقیم خارجی تسهیل شده است.

منحنی رو به رشد بخش املاک و مستغلات مدیون اقتصاد رونق یافته هندو آزادسازی نظام سرمایه گذاری مستقیم خارجی در این کشور است. برنامه توسعه اقتصادی هند در دهه ۱۹۵۰ میلادی با انتخاب الگوی اقتصاد مختلط آغاز شده است.

در این کشور اصلاحات اقتصادی به صورت گزینشی و به آرامی تداوم یافته است. فرایند خصوصی سازی در سال ۱۹۹۱ میلادی با جهت گیری افزایش مشارکت بخش خصوصی در کنار بخش عمومی در توسعه بازار سرمایه و با هدف بهبود کارایی ، افزایش کیفیت کالا و خدمات، توسعه رقابت و کاهش فشار شرکت های زیان ده دولتی بر بودجه کشور پیگیری شده است.

بخش خصوصی هند به تنهایی قادر به انجام سرمایه گذاری کلان نیست و رغبتی به سرمایه گذاری در پروژه های بلندمدت با نرخ بازده کم ندارد. از این رو بخش خصوصی و عمومی در این کشور در کنار هم ضمن مشارکت در سرمایه گذاری ها ، در مدیریت بتگاه های اقتصادی همکاری دارند. در برخی از بنگاه های عمومی بزرگ هم چون هواپیمای هندوستان گرچه سهم بخش خصوصی نسبت به سهم بخش دولتی کمتر است، با این حال این گونه بنگاه ها مدیران خود را از بین مدیران موفق بخش خصوصی انتخاب کرده اند.

متداول ترین روش های تقویت بخش خصوصی در هند عبارتند از:

• فروش سهام متعلق به دولت از طریق برگزاری مزایده عمومی
• واگذاری سهام دولتی از طریق مذاکره و عقد توافق نامه
• توسعه و اجرای پروژه های مشترک با بخش خصوصی
• واگذاری امور به بخش خصوصی از طریق قراردادهای مدیریتی
• کوچک سازی بنگاه های بزرگ دولتی از طریق واگذاری اجرای عملیات به بخش خصوصی به صورت پیمانکاری

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون گمرکی

هند یکی از اعضا سازمان گمرک جهانی بوده و تنظیم مقررات گمرکی و سایر آیین های مربوط به ترخیص کالا باید از قوانین سازمان مذکور تبعیت نماید.تمام کالاهای وارداتی برای ترخیص باید فرآیند ترخیص گمرکی را طی نمایند.

به طور کلی در نظام گمرکی هند اقلام وارداتی به سه دسته عمده تقسیم شده اند:

اقلام آزاد

اغلب کالاهای اساسی در این مقوله جای می گیرند. برای واردات این اقلام نیازی به مجوزهای وارداتی نیست.

اقلام با مجوز

اغلب کالاهایی که در این مقوله جای می گیرند ددر دسته کالاهای مصرفی ، سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی ، کالاهای مربوط به ایمنی و امنیت ، دانه ها ، گیاهان و حیوانات ، محصولات داروسازی و شیمیایی ، برخی اقلام الکترونیکی و … می باشد. در ادامه، برای کسب اطلاعات بیشتر در رابطه با سنگ های قیمتی ، مقاله هر آنچه که یک خریدار خارجی در خصوص سنگ های قیمتی ایران ممکن است بداند را مطالعه نمایید.

اقلام مشروط

این دسته از اقلام فقط توسط برخی نهادهای خاص دولتی می توانند وارد شوند. مانند محصولات نفتی ، فسفات نیتروژن ، کوهای شیمیایی و …

اقلام ممنوعه

در هند تنها واردات ۴ قلم کالا کاملا ممنوع می باشد : حیوانات وحشی ، شیردان حیوانات ، عاج فیل و پیه شمع سازی.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

بانک مرکزی هند ، نظام اصلی تنظیم کننده روابط و مقررات بانکی در این کشور است. بانک مرکزی هند در سال ۱۹۳۵ تاسیس شده است. قدیمی ترین بانک این کشور بانک ایالتی هند است که در سال ۱۸۰۶ میلادی تاسیس شده است و یک بانک دولتی محسوب می شود. سیستم بانکی هند به دو بخش تقسیم می شود :

• بخش های سازمان دهی شده شامل بانک های تجاری خصوصی ( دولتی و خارجی ) و بانک های تعاونی
• بخش های سازماندهی نشده شامل بانک های خصوصی ، خانوادگی و شرکت های مالی غیربانکی

بخش های سازماندهی نشده، هنوز هم در مناطق روستایی و خومه شهرها به ویژه برای وام های کوتاه مدت، بر بانک های دولتی و خارجی ارجحیت دارند.

از زمان لیبرال شدن ، دولت هند اصلاحات مهمی در بخش بانکداری انجام داده است. بعضی از این اصلاحات مانند تشویق به ادغام ، کاهش دخالت دولت و افزایش رقابت و سوددهی بانک های دولتی است. بخش دیگری از اصلاحات نیز، درهای صنعت بانکداری و بیمه هند را به روی بخش های خصوصی و خارجی باز کرده است.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون مالیاتی هند

اخذ مالیات در هند بر اساس قانون مالیات بردرآمد ۱۹۶۱ انجام می گیرد.سهم درآمد های مالیاتی دولت هند از تولید ناخالص ملی حدود ۱۲% می باشد. اخذ مالیات بر درآمد در هند از طریق اداره درامدهای مالیاتی Tax Revenue Department وزارت مالیه هند صورت می گیرد. برای پرداخت مالیات در هند هر متقاضی باید واجد سک ( PAN ) یا Permanent Account Number ده رقمی باشد که همراه با کارت از طریق اداره درامدهای مالیاتی صادر می شود.

هند از نظام مالیات بر ارزش افزوده ( VAT ) یا اخذ مالیات در هر مرحله از تولید کالا یا خدمات ، پیروی می نماید. البته مالیات بر ارزش افزوده چنانچه به درستی در این کشور اجرایی سهم درامدهای دولت را از تولید ناخالص ملی از رقم موجود نیز کمتر خواهد کرد.

اخذ مالیات به تفکیک افراد مقیم و غیرمقیم صورت می پذیرد. برای اینکه مالیات فرد به عنوان مالیات فرد به عنوان مقیم باشد باید ۱۸۲ روز از سال مالی را مقیم کشور هند باشد. افراد غیرمقیم مشمول مالیات نمی شوند اما چنانچه مرکز امور یک شرکت یا تاجر در هند مستقر باشد مشمول مالیات خواهد بود.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-

قانون ثبت شرکت در هند

تاسیس شرکت در هند بر اساس قانون شرکت های این کشور مصوب ۱۹۵۶ و تحت سرپرستی وزارت امور شرکت ها ( Ministry of Corporate Affairs ) و از طریق اداره ثبت شرکت ها در هر یک از ایالات این کشور صورت می گیرد. مهم ترین ساختار تجاری شرکت ها شامل شرکت های مالکیتی ، همکاری و مسئولیت محدود می باشد.

شرکت با مسئولیت محدود مناسب ترین و رایج ترین نوع شرکت تجاری به حساب می آید.

برای تاسیس شرکت ، متقاضیان باید فرم تقاضانامه را از طریق اداره ثبت شرکت ها در ایالتی که مرکز اصلی فعالیت شرکت است تحویل دهند.

اسناد موردنیاز جهت ارائه به اداره ثبت شرکت ها :

1. رونوشت سند تاسیس شرکت ( The Memorandum of Association and Articles of Assosiation )
2. فرم شماره یک ( تقاضانامه )
3. اظهارنامه تمبر شده شرکت
4. مشخصات مدیران و کارکنان شرکت
5. تصدیق تامه اداره ثبت شرکت ها در خصوصی نام شرکت
6. هر گونه توافقی که با هر فرد برای مدیریت شرکت منعقد شده است
7. رونوشت قرارداد وکالت ( در صورت وجود )
8. فیش واریزی هزینه های ثبت شرکت
9. دریافت کارت شناسایی مالیات ( PAN ) از اداره درآمد

پس از آنکه نام شرکت مورد تایید اداره ثبت شرکت ها قرار گرفت ، متقاضی ظرف شش ماه باید نسبت به شرکت اقدام نماید.

————-    قانون و مقررات هند در فعالیتهای اقتصادی و تجاری   ————-